DB Museum (Muzeum kolei) w Norymberdze

Muzeum Transportu (niem. Verkehrsmuseum Nürnberg) w Norymberdze należy do najstarszych muzeów poświęconych transportowi na świecie. Na placówkę składają się oficjalnie dwa muzea: DB Museum (Muzeum Deutsche Bahn) oraz nowoczesne Muzeum Komunikacji (niem. Museum für Kommunikation), które stanowią jedną atrakcję.

Kompleks znajduje się pod adresem Lessingstraße 6 (Lessingstrasse 6) i położony jest dosłownie kilka kroków za historycznymi murami miejskimi.

Historia

Pierwsze muzeum poświęcone bawarskiej kolei królewskiej powstało w 1882 roku w Monachium. Początkowo mogli odwiedzać je tylko pracownicy kolei, ale po trzech latach placówkę udostępniono też pozostałym chętnym. Zwiedzanie muzeum nie było jednak wcale tak proste - do środka można było wejść tylko w środy i to jedynie w sezonie letnim.

W kolejnych latach burmistrz Norymbergi Georg von Schuh skutecznie zabiegał o przeniesienie kolekcji do swojego miasta. 1 października 1899 roku w Norymberdze oficjalne otworzono Muzeum Bawarskiej Kolei Królewskiej, które dwa lata później przemianowano na Królewskie Bawarskie Muzeum Transportu i wystawiono w nim również eksponaty związane z działalnością królewskiej poczty.

Czemu akurat Norymberga? To właśnie tu w 1835 roku powstała pierwsza w Niemczech linia kolei parowej, która połączyła Norymbergę z nieodległym miastem Fürth. Nie zawsze wagony ciągnęła lokomotywa - w przypadku braku węgla zastępowały ją konie! Warto pamiętać, że Królestwo Bawarii mimo porażki w wojnie prusko-austriackiej w 1866 roku zachowało autonomię swojej kolei oraz systemu pocztowego.

W latach 1915-1925 budowano nową siedzibę, w której muzeum działa do dziś. Podczas nalotów pod koniec II wojny światowej budynek muzeum został poważnie zniszczony i jego renowacja trwała aż do lat 60. poprzedniego wieku. Po wojnie podjęto decyzje o rozbudowaniu i rozszerzeniu kompleksu muzealnego.

Od 1996 roku placówką opiekuje się narodowy niemiecki przewoźnik Deutsche Bahn, który nabył ją za symboliczną markę. Od tego czasu oficjalna nazwa muzeum kolei to DB Museum.

DB Museum - informacje praktyczne

• Na zwiedzenie całego muzeum oraz części otwartej potrzebujemy przynajmniej 2, a najlepiej 3 godziny.
• Aktualne dni i godziny otwarcia oraz ceny biletów sprawdzimy na oficjalnej stronie. Na stronie tej podawane są również informacje o nieczynnych atrakcjach bądź wystawach.
• W przypadku złej pogody otwarta część muzeum może być zamknięta dla odwiedzających.

DB Museum - zwiedzanie i kolekcja muzeum Deutsche Bahn

Muzeum kolei podzielone jest na dwie części: główną część w budynku muzeum oraz dodatkowy obszar otwarty znajdujący się po drugiej stronie ulicy Sandstraße (Sandstrasse).

Wystawa historyczna

Główne muzeum podzielone jest na kilka obszarów tematycznych. Wystawa na parterze przedstawia historię niemieckiej kolei od jej początków w XIX wieku roku aż do okresu II wojny światowej. Wystawa na parterze pokazuje jak powstawała kolei i jakie trudności napotykano w jej rozwoju, a w kolejnych salach przedstawiono historię tego środka transportu w trakcie wojen światowych. Szczególnie przygnębiająca jest wystawa poświęcona wykorzystaniu kolei w trakcie masowych wywózek i obozów pracy - jeśli przyjrzymy się wystawionym materiałom zobaczymy polskie nazwiska…

Oryginalnym eksponatem na parterze jest fotoplastykon, który w Niemczech nazywany jest Panoramą Cesarską (Kaiserpanorama). Zaglądając przez wizjer wypatrzymy różne historyczne widoki.

Na pierwszym piętrze przedstawiono powojenną historię niemieckiej kolei, historię ważnych stacji kolejowych oraz planowaną przyszłość. Będąc na miejscu łatwo docenić skok jakościowy i technologiczny, który nastąpił przez ostatnie kilkadziesiąt lat.

Hala maszyn z największymi skarbami muzeum

Najbardziej imponującą częścią muzeum jest Hala maszyn, którą podzielono na dwie części. W podłużnej hali wystawiono historyczne lokomotywy i wagony, w tym replikę pierwszej kursującej w Niemczej lokomotywy parowej o nazwie Adler (pol. Orzeł).

W krótszej sali zobaczymy z kolei dwa najważniejsze skarby kolekcji: wagony (salonik) charyzmatycznego króla Ludwika II Wittelsbacha oraz wagony podróżne kanclerza Rzeszy Otto van Bismarcka.

Styl wagonów Ludwika II od razu przywodzi na myśl jego zamki w południowej Bawarii. Wagony pomalowane są na ulubiony kolor króla - niebieski - a zaglądając do środka zobaczymy charakterystyczne bogate zdobienia.

Wagony Otto van Bismarcka są mniej kolorowe i bardziej praktyczne.

Modelarium

Na pierwszym piętrze na odwiedzających czeka nie lada gratka - Modelarium (niem. Modellarium) - w którym wystawiono niemal 2000 modeli kolejowych w różnej skali. W środku zobaczymy zarówno bardzo duże modele w skali 1:5, średnie w skalach 1:10 czy 1:20, ale i malutkie lokomotywy w skali 1:700. Wszystkie z nich wykonano z najwyższą starannością i z odwzorowaniem najmniejszych szczegółów.

Większą część kolekcji podarował znany kolekcjoner i profesor farmacji Siegfried Ebel. Jego zbiory liczą około 10 000 modeli, ale na wystawie miejsce znalazło "zaledwie" 1500 eksponatów.

W Modelarium czas bardzo szybko mija i oglądając elementy kolekcji możemy nagle zorientować się, że minęła ponad godzina... W przeciwieństwie do pozostałych części muzeum wywieszono tu opisy w języku angielskim.

W jednej z sal znajdziemy olbrzymi model kolejki elektrycznej. Cała sieć torów ma długość około 500 metrów i jeździ po nich mniej więcej 30 pociągów. Kolejka włączana jest cyklicznie i obsługuje ją jeden z pracowników. Przedstawienie trwa kilkanaście minut i potrafi wciągnąć - naszym zdaniem warto poczekać na ten występ!

Przedstawienie rozpoczyna się o każdej godzinie od wtorku do piątku od 9:30 do 16:30 oraz o każdej godzinie od 10:30 do 17:30 w sobotę, niedzielę i święta.

KIBALA - kolei dla najmłodszych

Na drugim piętrze przygotowano specjalną część dla najmłodszych odwiedzających o nazwie KIBALA. Na obszarze długim na niemal całą szerokość muzeum przygotowano kilka atrakcji: mały pociąg (uruchamiany co godzinę), symulator lokomotywy, drewniane zabawki oraz możliwość przebrania się za kolejarza.

Dzieciom pomaga przyjaźnie nastawiona obsługa.

Obszar otwarty

Po drugiej stronie ulicy znajdziemy drugą część muzeum, którą pewnie część nieświadomych turystów omija. Żeby się tam dostać musimy przejść na drugą stronę ulicy Sandstraße (Sandstrasse) i odnaleźć tunel naprzeciwko szyby Hali Maszyn głównego muzeum. Możemy też wypatrywać pozostałości po torach, którymi wwożono eksponaty do muzeum.

Wchodząc do obszaru otwartego miniemy najpierw dużą salę z lokomotywami oraz wagonami. W środku zobaczymy nowsze modele z ostatnich kilkudziesięciu lat.

Dopiero po przejściu przez podłużną halę wyjedziemy na otwarty teren, gdzie czekają na nas: historyczne budynki, malutka odwzorowana stacja z niewielkim pociągiem turystycznym (atrakcja dla najmłodszych odwiedzających) oraz kolejne wagony i pociągi.

Jednym z zabytków jest historyczny budynek sygnałowy, do którego możemy zajrzeć.

Muzeum komunikacji (niem. Museum für Kommunikation)

Na drugim piętrze otworzono nowoczesne muzeum (chociaż lepsze było by słowo wystawa) poświęcone historii komunikacji. Wśród eksponatów zaprezentowano historyczne telefony, ale i nowocześniejsze sprzęty jak komputery.

Niestety, nie wszystkie interaktywne eksponaty działają [aktualizacja maj 2018]. Muzeum może okazać się interesujące dla młodszych turystów, dla których wiele eksponatów (jak starsze telefony komórkowe i pierwsze komputery osobiste) to swoista prehistoria. ;-)

W Muzeum komunikacji opisy przetłumaczono na język angielski.