Alhambra w 2023 roku - zwiedzanie, bilety, zabytki. Kompletny przewodnik po najważniejszej atrakcji Grenady.

Alhambra stanowi jeden z najwspanialszych zabytków Andaluzji i należy do najważniejszych śladów panowania Arabów (Maurów) nad Półwyspem Iberyjskim. Każdego dnia kompleks ten zwiedzają całe tłumy turystów pragnących zobaczyć na własne oczy to unikalne mauretańskie dziedzictwo wpisane na listę UNESCO.

Alhambra znana jest dziś przede wszystkim z pomieszczeń pałacowych władców z rodu Nasrydów. Powinniśmy jednak pamiętać, że nazwa Alhambra odnosi się do całego ufortyfikowanego miasta, na terenie którego znajdowały się także pałace innych możnych i arystokracji, koszary wojskowe i infrastruktura militarna, obszary handlowe, uniwersytet, meczety, a nawet zwyczajna dzielnica mieszkalna (Medina).

Alhambra, czyli "czerwone miasto" na wzgórzu

Nazwa Alhambra oznacza dosłownie Czerwony (arabski Al-Ḥamrā), a cały kompleks pałacowy nazywany był Czerwoną Twierdzą/Zamkiem (Qalat Al-Hamra). Historycy wątpią jednak, że powodem nadania tego przydomka był kolor murów czy budynków. Prawdopodobnie w momencie wybudowania fasady były białe, podobnie jak pałac w Generalife, a nazwa nawiązuje do koloru w jakim widzieli twierdzę okoliczni mieszkańcy gdy ta po zmroku oświetlona była pochodniami.

Ważnym atrybutem kompleksu było jego położenie. Alhambra powstała na stromym wzgórzu nazywanym La Sabika, a pierwsze budynki i fortyfikacje zbudowano bezpośrednio na skale. Dziś zbocza wzgórza otoczone są drzewami, ale w czasach jej świetności teren ten prawdopodobnie nie był zalesiony. Alhambra nigdy nie została zdobyta, a władcy chrześcijańscy do środka wkroczyli dopiero po poddaniu miasta. W szczycie rozkwitu dostępu do twierdzy broniło ponad 30 wież (z których część nie zachowała się do dziś) - w niektórych z nich znajdowały się pomieszczenia przypominające apartamenty pałacowe.

Historia Alhambry w pigułce

Większość Półwyspu Iberyjskiego, wliczając w to niemal całą powierzchnię dzisiejszej Andaluzji, przez wiele wieków znajdowała się pod panowaniem arabskim. Obszar ten nazywano w tamtym okresie Al-Andalus i geograficznie był on znacznie większy od dzisiejszych granic administracyjnych Andaluzji.

Początek arabskiej dominacji rozpoczął się w 711 rok, kiedy to Arabowie podbili słabe oraz niezorganizowane państwo Wizygotów, a następnie przez kolejnych siedem wieków przebywali na terenach dzisiejszej Hiszpanii.

Początkowo Grenada nie była ważnym punktem na mapie ówczesnego arabskiego świata. Zmieniło się to dopiero na przełomie 1236 i 1237 roku, kiedy siły chrześcijańskie podczas rekonkwisty odbiły najważniejsze z arabskich miast znajdujących się bliżej centrum kraju - Kordobę oraz Sewillę. Po tych wydarzeniach wielu Maurów udało się na południe, a Grenada została stolicą ostatniego arabskiego królestwa na terenie Hiszpanii. Od 1230 roku Emiratem Granady władała dynastia Nasrydów.

Po rekonkwiście do Grenady przybyło wielu rzemieślników i znamienitych mistrzów, dając podwaliny pod powstanie cudów architektonicznych Alhambry. Najpierw zdecydowano o budowie twierdzy na ruinach starego zamku, który prawdopodobnie stał na wzgórzu od około IX wieku. Dalsza rozbudowa miasta odbywała się etapami przez kolejne dziesięciolecia. Przed utworzeniem Emiratu Grenady rezydencje władców miasta znajdowały się na znajdującym się naprzeciwko wzgórzu Albaicín.

Dziś spacerując pomiędzy bogato zdobionymi pomieszczeniami może mylnie wydawać się nam, że twierdza powstała w szczycie chwały arabskiego imperium. Prawda jest jednak zupełnie inna - był to już schyłek i tylko słabość oraz problemy wewnętrzne hiszpańskich królestw umożliwiły dalsze funkcjonowanie emiratu i dynastii Nasrydów przez niemal 250 lat.

Zakończenie arabskiego panowania nad Grenadą przypadło na 3 stycznia 1492 roku. Właśnie wtedy ostatni z władców - król Boabdil (Abu Abdallah Muhammad XII) - poddał miasto połączonym siłom Izabeli Kastylijskiej (zwanej później Izabelą Katolicką) oraz Ferdynanda Aragońskiego. Według legend Boabdil poprosił zdobywców miasta o zamknięcie na zawsze bramy przez którą opuścił twierdzę, żeby już nikt nigdy nie wkroczył nią na teren Alhambry.

Po zdobyciu miasta władcy chrześcijańscy zachwycili się kompleksem i zdecydowali się dokonać jedynie małych korekt czy zmian bez większej ingerencji w samą strukturę. Pomiędzy Pałacami Nasrydów a twierdzą Alcazab powstał renesansowy Pałac Karola V, a meczet zamieniony został na kościół.

Od początku XVIII wieku, po zawirowaniach z sukcesją na hiszpańskim tronie, Alhambra przestała być siedzibą członków rodziny królewskiej i zaczęła popadać powoli w ruinę. Po inwazji Napoleona w latach 1808 - 1812 kompleks zamieniony został w koszary i chyba tylko cud uratował pałace przed zniszczeniem. Po opuszczeniu terenu przez wojska francuskie teren wciąż niszczał, zaczęli jednak odkrywać go wędrowcy i artyści, którzy umieszczali piękne budynki i zdobienia na swoich obrazach czy w książkach.

W 1870 roku Alhambra została wpisana na listę narodowych zabytków i od tego czasu rozpoczęły się prace oraz starania nad przywróceniem kompleksowi dawnej świetności. W 1984 roku Alhambra wpisana została na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Najważniejsze zabytki i budynki

Pałace Nasrydów (Palacios Nazaríes)

Pałace Nasrydów bezsprzecznie stanowią najwspanialszą częścią Alhambry. Cały kompleks pałacowy zachwyca pięknymi zdobieniami (m.in. płytki azulejos, gipsowe płaty wypełnione wzorami geometrycznymi i naturalistycznymi oraz drewniane zdobione sufity), dziedzińcami (patio), fontannami i ogólnym przepychem.

Pałace Nasrydów to tak naprawdę trzy całkowicie niezależne od siebie i zbudowane w różnych okresach pałace. Każdy z nich spełniał też inną rolę. Wszystkie jednak wchodziły w skład królewskich rezydencji (Alcazar). Prawdopodobnie aż do czasu zdobycia miasta przez siły chrześcijańskie pałace te nie były w żaden sposób ze sobą połączone.

W skład kompleksu pałacowego Nasrydów wchodzą:

• Mexuar - część oficjalna, gdzie emir spotykał się z posłami i innymi wysłannikami. Jest to najstarsza część, która została jednak w istotny sposób zmieniona po rekonkwiście. Największą ze zmian było dodanie dachu do głównej sali pałacu, gdzie środek w czasach arabskich był otwarty.

• Pałac Comares (Palacio de Comares) - oficjalna rezydencja króla. To tam znajduje się największe i najwyższe z pomieszczeń - Sala Ambasadorów. Warto spędzić w niej chwilę i popatrzeć na niesamowite naturalistyczne wzory pełne gwiazd czy kwiatów. Dolna część ścian pokryta jest azulejos.

• Pałac Lwów (Palacio de los Leones) - prywatny pałac/harem władcy w którym przebywał jedynie emir i jego najbliżsi. Pałac ten powstał najpóźniej ze wszystkich trzech. Najbardziej charakterystyczną częścią pałacu jest Dziedziniec Lwów (Patio de los Leones) z charakterystyczną fontanną składająca się z rzeźb 12 lwów patrzących we wszystkie strony. Dziedziniec otoczony jest prywatnymi pomieszczeniami władcy i jego rodziny.

Pomimo różnych zmian wprowadzonych do pomieszczeń pałacowych po zdobyciu miasta praktycznie wszystkie z nich zachowały arabski charakter. Interesujący jest układ przejść i pomieszczeń. W świecie arabskim starano się nie budować prostych kompleksów jak w przypadku pałaców i zamków znanych z Europy. Kręte ścieżki i przejścia miały za zadanie zmylić i zdezorientować przybyszów spoza miasta.

Alcazaba

Najstarszą częścią Alhambry jest twierdza Alcazaba. Jej budowa rozpoczęła się w pierwszej połowie XIII wieku, niedługo po utworzeniu niezależnego Emiratu Grenady. Na miejsce budowy nowego kompleksu wybrano wzgórze La Sabika gdzie istniały już ruiny istniejącej tam wcześniej twierdzy. Nowa struktura powstała bezpośrednio na skale i otoczona była podwójnymi murami oraz wysokimi wieżami.

Początkowo na terenie Alcazaby znajdowały się rezydencje królewskie oraz koszary wojskowe. Dziś z koszarów zachowały się jedynie ruiny. Możemy z nich jednak wywnioskować jak wyglądały oryginalne zabudowania. Większość budynków była podobnego rozmiaru, lecz jeden z nich wyróżniał się rozmiarem i znajdującym się w środku basenem. Prawdopodobnie zajmował go dowódca oddziału.

El Partal

Obszar nazwany Partal znajduje się po północnej stronie Alhambry, tuż obok kompleksu pałacowego Nasrydów. Dziś trudno w to uwierzyć, ale w czasach arabskich znajdowały się tu rezydencje bogatych mieszkańców i arystokracji. Małą namiastką tamtych czasów jest fragment pałacu Torre de las Damas (Wieża Dam) z portykami oraz znajdujący się obok mały budynek modlitewny. Nazwa Partal pochodzi z arabskiego i oznacza właśnie portyki.

W miejscu historycznych pałaców stoją dziś ogrody nazywane rajskimi (Jardines del Paraiso). W części zachodniej możemy gdzieniegdzie zaobserwować pozostałości po ruinach istniejących tu wcześniej budowli. Część wschodnia jest już bardziej nowoczesna i jest świetnym miejscem na krótki odpoczynek w pięknych okolicznościach przyrody.

Calle Real i łaźnie Baño de la Mezquita

Już od czasów arabskich główną arterią Alhambry była długa ulicą łącząca twierdzę Alcazaba z dzielnicą mieszkalną Mediną. Wzdłuż trasy stały ważne budynki publiczne jak np. Wielki Meczet. Dziś ulica ta nazywa się Calle Real (Królewska Ulica) i funkcjonują przy niej współczesne sklepy, punkt informacji czy hotele.

Niestety, wzdłuż historycznego traktu nie zachowało się niemal nic z oryginalnej zabudowy. W miejscu Wielkiego Meczetu powstał Kościół św. Marii. Kształt świątyni to efekt XVII-wiecznej przebudowy i nie zobaczymy w środku elementów oryginalnej arabskiej budowli. Meczet był w tak złym stanie, że zaledwie kilkadziesiąt lat po zdobyciu miasta przez chrześcijan nadawał się tylko do wyburzenia.

Co ciekawe, w dobrym stanie zachowały się łaźnie arabskie przynależące w przeszłości do meczetu (Baño de la Mezquita). Dziś znajdują się jednak kawałek za kościołem św. Marii. Możemy zwiedzić je za darmo. Łaźnie (Hammam) powstały w latach 1302-1309 w trakcie panowania sułtana Mohameda III.

Łaźnie znajdowały się przy budynku, w którym mieszkał hiszpański kompozytor Angel Barrios. W budynku znajduje się muzeum poświęcone artyście, niestety pod koniec 2017 roku było w trakcie prac konserwacyjnych.

Dla osób z większym budżetem nie lada gratką może być zatrzymanie się na noc w hotelu Parador de Granada, który stworzony został w budynku historycznego klasztoru Franciszkanów. W podziemiach klasztoru funkcjonuje również restauracja.

Medina

Nazwa Medina odnosi się do dzielnicy mieszkalnej spotykanej w wielu miastach arabskich. Wyróżniały się one wąskimi i krętymi uliczkami oraz niewysokimi zabudowaniami. W czasach panowania dynastii Nasrydów to tam mieszkali zwyczajni mieszkańcy, czyli ci nie należący do rodziny czy gwardii królewskiej, arystokracji oraz ci nie będący wojskowymi. Dziś niestety po Medinie pozostały jedynie ruiny, które możemy zobaczyć spacerując wzdłuż Calle Real aż do wschodniej bramy.

Palacio de Carlos V (Pałac Karola V)

Duży wpływ na wygląd Alhambry po rekonkwiście miał Karol V, władca Królestwa Hiszpanii i Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Według historyków król wraz ze swoją wybranką Izabelą Portugalską wręcz zakochali się w Alhambrze podczas swojego przedłużonego miesiąca miodowego. Efektem tego zauroczenia była decyzja o budowie nowego pałacu na terenie pomiędzy Alcazabą i Pałacami Nasrydów.

Do tego trudnego zadania król zaprosił hiszpańskiego architekta Pedro Machucę. Machuca nauki pobierał we Włoszech od największych renesansowych mistrzów. Budowa rozpoczęła się w 1527 roku i kończyła się już po śmierci architekta w 1550 roku. Finalnym efektem prac jest prawdopodobnie najwspanialszy renesansowy pałac w Hiszpanii z niesamowitym okrągłym wewnętrznym dziedzińcem otoczonym portykami i dwoma galeria nad sobą. Pałac zachwyca również bogatą w zdobienia fasadą. Co warte podkreślenia, przy budowie prawdopodobnie zniszczone zostało zaledwie jedno małe pomieszczenie z kompleksu pałacowego Nasrydów.

Według historyków zajmujących się architekturą projekt Machuca’i nie został zrealizowany do końca. Zakładają, że dziedziniec miał być pokryty dachem podobnym do tego znanego z rzymskiego Panteonu. Dzisiaj jedynie dziedziniec jest odkryty, jednak jeszcze niedawno odkryta byłą również górna galeria.

Brama Wina (Puerta del Vino)

Alcazabę od Pałacu Karola V oddziela Brama Wina. Od innych bram różni się ona tym, że nie jest jest konstrukcją typowo obronną. Nazwa bramy pochodzi już z czasów chrześcijańskich. W połowie XVI wieku kupcy mogli handlować w niej winem z mieszkańcami Alhambry bez potrzeby uiszczania podatku.

Dziś obok bramy znajduje się centrum informacyjne i toalety.

Generalife

Ogrody Generalife nigdy nie wchodziły w skład Alhambry. Powstały na uboczu i miały być miejscem, w którym rodzina rządząca mogła w spokoju odpocząć i delektować się naturą oraz spokojem. Najważniejszym punktem ogrodów był Pałac Generalife. Współcześnie jest on tylko cieniem dawnej świetności, ale wszystko wskazuje na to, że w czasach arabskich był niemal tak piękny jak kompleks pałacowy Nasrydów.

W przeszłości ogrody Generalife zajmowały znacznie mniejszy obszar. Dopiero w poprzednim stuleciu zbudowane zostały tzw. Nowe Ogrody, które ciągną się na niemal całej długości murów Alhambry. Na początku ogrodów czasami ustawiany jest Teatr Generalife (Teatro del Generalife). Jeżeli nie odbywają się przedstawienia to w miejscu sceny zobaczymy po prostu pustą przestrzeń.

Zwiedzanie Alhambry - informacje praktyczne i wskazówki dla turystów

Alhambra rozumiana jako cały kompleks jest ogólnodostępna i nie musimy kupować biletu żeby dostać się wewnątrz murów. Bilet kupujemy chcąc zwiedzić najważniejsze jej zabytki:

• kompleks pałacowy Nasrydów - jest to największa atrakcja Alhambry,
• twierdzę Alcazaba,
• ogrody Alhambry (El Partal),
• i znajdujące się poza murami Generalife, czyli ogrody z białym pałacem.

Do Pałacu Karola V (Palacio de Carlos V) i znajdujących się w nim muzeów wejdziemy za darmo. Podobnie jak do małych łaźni arabskich znajdujących się przy ulicy Calle Real.

Przygotowując plan odwiedzin powinniśmy wziąć pod uwagę odległości. Z twierdzy Alcazaba do Generalife jest blisko kilometr i przejście zajmie nam około 15 minut. Na terenie Alhambry znajdują się sklepy z pamiątkami, toalety, kawiarnie, budki z jedzeniem, a nawet hotel. Płatne przewodniki audio w cenie 7-8€ dostępne są w języku angielskim w sklepie w Pałacu Karola V (lub na stoisku naprzeciwko wejścia do pałacu) oraz przy głównej kasie biletowej. Jeśli nie zdecydujemy się na przewodnik audio warto ściągnąć oficjalną aplikację lub zakupić książkę w jednym ze sklepów i to z nią zwiedzać pomieszczenia pałacowe. W innym wypadku może nam uciec wiele smaczków i ciekawych informacji. Niestety, w pomieszczeniach pałacowych nie ma bardziej szczegółowych tablic informacyjnych.

Odwiedzając Alhambrę musimy brać pod uwagę, że niektóre pomieszczenia czy fragmenty mogą być zakryte lub poddawane renowacji.

Zasady zwiedzania Pałaców Nasrydów

Przed ustawieniem się w kolejce do kompleksu pałacowego Nasrydów warto zapoznać się z podstawowymi zasadami i informacjami

• do środka wchodzimy z całą grupą,
• nie ma limitów czasowych na wyjście - jeśli chcielibyśmy spokojnie pooglądać to warto przepuścić grupę i trzymać się trochę w tyle,
• musimy zjawić się na czas, bo inaczej przepadnie nam bilet,
• nie wolno wchodzić z torbami czy plecakami większymi niż 40cm x 40cm. Jeśli mamy większy bagaż musimy go zostawić w szatni w budynku przy Bramie Wina (Puerta del Vino). Jest to rygorystycznie przestrzegane. Mniejsze plecaki będziemy musieli nosić na przodzie.
• w środku nie można korzystać z flesza, statywów ani kijków do selfie.

Bilety do Alhambry - gdzie i jak je kupimy?

Nawet jeśli wybieramy się do Alhambry poza sezonem to powinniśmy rozważyć wcześniejszą rezerwację biletu online na oficjalnej stronie internetowej.

W teorii bilety dostępne są również w kasach (płatność gotówką) i w automatach (płatność kartą), ale ich liczba dzienna jest ograniczona. W przypadku Pałaców Nasrydów wielu odwiedzających nie było już w stanie zakupić biletu w dniu wizyty, ponieważ wszystkie były już dawno wyprzedane. Zdarzają się nawet takie sytuacje, że miejsc na daną datę braknie nawet kilka dni wcześniej. Warto rozpocząć obserwacje dostępności miejsc nawet kilka tygodni wcześniej.

Ceny i rodzaje biletów wstępu

Wejście do wszystkich atrakcji Alhambry (Alhambra General):

• bilet normalny - 19,09€,
• bilet ulgowy dla seniorów powyżej 65. roku życia oraz posiadaczy karty Youth Card - 12,73€,
• dzieci poniżej 12. roku życia - wejście darmowe,
• dzieci 12-15 lat oraz osoby z niepełnosprawnościami) - 12,73€.

Wejście do wszystkich atrakcji z wyjątkiem Pałaców Nasrydów (Gardens, Generalife and Alcazaba):

• bilet normalny - 10,61€,
• dzieci poniżej 12. roku życia - wejście darmowe,
• bilet ulgowy - 7,42€.

Dostępne są również bilety łączone z innymi zabytkami Grenady (bilety z grupy Dobla de Oro). Wszystkie dostępne warianty sprawdzicie na oficjalnej stronie.

Muzea w Pałacu Karola V są darmowe dla odwiedzających z Unii Europejskiej. Wejście do łaźni na ulicy Calle Real jest również darmowe.

Nocna wizyta w Alhambrze

Ciekawą opcją na zwiedzanie Alhambry jest wybranie się na jedną z nocnych wizyt. Są one jednak ograniczone względem wizyt dziennych.

Dostępne opcje:

• Nocna wizyta w ogrodach Alhambry i Generalife (brak Pałaców Nasrydów oraz Alcazaby) - 7,42€,
• Nocna wizyta w Pałacach Nasrydów (brak Alcazaby oraz wszelakich ogrodów) - 10,61€,
• Alhambra Experience - nocna wizyta w Pałacach Nasrydów oraz dzienna w pozostałych atrakcjach - 19,09€.

W przypadku wizyt nocnych również dostępne są kilkadziesiąt procent tańsze bilety ulgowe.

Kasy biletowe i bramy wejściowe

Na teren Alhambry prowadzą dwa główne wejścia. Są to:

• Brama Sprawiedliwości (Puerta de la Justicia), która znajduje się około 5 minut spacerem od Pałaców Nasrydów,
• Wejście przy głównej kasie biletowej (Pabellón de Acceso a la Alhambra), które znajduje się od strony Generalife.

Jeśli nie posiadamy biletów powinniśmy udać się do ostatniego z nich. Jeśli mamy już bilet to wygodniej skorzystać z Bramy Sprawiedliwości. W przypadku chęci wejścia na teren kompleksu bez zakupu biletu również powinniśmy skorzystać z Bramy Sprawiedliwości.

Podczas naszej wizyty otwarta była również Brama Kart (Puerta de los Carros).

Jak dostać się na teren Alhambry?

Na teren Alhambry z centrum miasta możemy dostać się pieszo, autobusem lub samochodem.

Aby wejść na górę pieszo najlepiej przy placu Plaza Nueva skręcić w ulicę Cuesta de Gomérez i dojść do renesansowej Bramy Granatów (Puerta de las Granadas). Już sama brama dla wielu będzie atrakcją wartą zobaczenia. Ta monumentalna konstrukcja powstała w 1536 roku na polecenie Karola V i uznawana jest jednocześnie za łuk triumfalny.

Po przejściu przez bramę wystarczy kierować się za znakami w górę do Bramy Sprawiedliwości. Do przejścia jest trochę ponad kilometr, ale sama trasa prowadzi pod górę i potrafi troszkę zmęczyć. Od Plaza Nueva na miejsce powinniśmy dojść w około 20 minut. Idąc pieszo miniemy różne monumenty, w tym pomnik Waszyngtona Irvinga, którego książka z Alhambrą w tle przyczyniła się do turystycznego rozkwitu tego miejsca. Niemal przy samej Bramie Sprawiedliwości możemy zobaczyć renesansową fontannę Karola V z 1545 roku.

Pod samą Alhambrę dojeżdża również komunikacja miejska - linie C30 oraz C32. Przystanek w centrum znajduje się przy Plaza Isabel La Católica (w okolicy pomnika). Przy Alhambrze możemy wysiąść w jednym z trzech miejsc:

• Przy Bramie Sprawiedliwości (przystanek Puerta de la Justicia)
• Przy Bramie Kart (przystanek Palacio Emperador Carlos V)
• Przy kasie biletowej (przystanek Alhambra - Generalife 2)

Bilet zakupimy bezpośrednio u kierowcy. Niestety, trasę obsługują małe busiki i w sezonie mogą być zapchane.

Jeżeli dojedziemy samochodem to parkingi znajdziemy na wschód od głównej kasy biletowej.

W jakiej kolejności najlepiej zwiedzać Alhambrę?

Cały plan zwiedzania Alhambry musimy dostosować do godziny odwiedzin kompleksu pałacowego Nasrydów. W przypadku zwiedzania go w pierwszej połowie dnia najlepiej zacząć od twierdzy Alcazaba i Pałacu Karola V, następnie Pałace Nasrydów, a potem ogrody Alhambry i Generalife. Po wyjściu z Pałaców Nasrydów wyjdziemy bezpośrednio na teren El Partal. W takim wypadku najlepiej wejść Bramą Sprawiedliwości. Jeśli nasza rezerwacja jest na godzinę późniejszą to wygodniej odwrócić kolejność i wejść na teren Alhambry przy głównej kasie biletowej.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Alhambry?

Rozsądnym czasem minimalnym na zwiedzenie całego kompleksu są trzy godziny. Nie dotyczy to muzeów w Pałacu Karola V. Jeśli chcielibyśmy odwiedzić także muzea, usiąść i odpocząć na jednej z ławeczek i nie śpieszyć się podczas wizyty to zaplanujmy nawet 5 do 6 godzin.

Godziny otwarcia

Zwiedzanie Alhambry możliwe jest od poniedziałku do niedzieli. Godziny różnią się jednak w zależności od pory roku. Aktualny kalendarz najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie

W przypadku Pałaców Nasrydów odwiedziny możliwe są tylko o godzinie wybranej przy zakupie biletu. Muzea w Pałacu Karola V mają inne godziny otwarcia i są nieczynne w poniedziałki.

Dostęp dla osób z ograniczoną mobilnością

Niestety, dostęp do części miejsc w Alhambrze nie jest dostosowany do potrzeb osób z ograniczoną mobilnością lub poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zarządcy Alhambry przygotowali specjalną mapę z trasą (zaznaczoną na niebiesko) przyjazną dla wszystkich odwiedzających. Znajduje się pod tym adresem. Od razu rzuci nam się w oczy to, że całkowicie niedostępna jest twierdza Alcazaba.

Jeśli poruszamy się o kulach możemy poprosić obsługę o udostępnienie wózka. Obsługa na pewno udzieli nam wszelkiej pomocy w innych kwestiach.

Pałac Karola V został dostosowany do potrzeb osób z ograniczoną mobilnością.

Kiedy najlepiej odwiedzić Alhambrę?

Ciężko mówić o Alhambrze w odniesieniu do sezonów turystycznych. Nawet w zimę, kiedy reszta miasta turystycznie nie żyje, to w Alhambrze jest wielu turystów. Na pewno najprzyjemniejszym momentem nie jest środek lata, kiedy to temperatury dochodzą nawet do 40 stopni. Warto wtedy zabrać ze sobą jakieś nakrycie na głowę, okulary słoneczne i coś do picia. Najprzyjemniejszym okresem na odwiedziny wydają się być wiosna i jesień, nie jest aż tak gorąco i dni są dość długie. W zimę możliwe są opady śniegu.