Sewilla - atrakcje, zabytki, ciekawe miejsca. Zwiedzanie stolicy Andaluzji.

Sewilla to stolica i największe miasto Andaluzji oraz jedno z najciekawszych miejsc na całym Półwyspie Iberyjskim. W przeszłości zazwyczaj kojarzyła się w Polsce z dwoma klubami piłkarskimi, lecz dziś dzięki ofercie tanich linii lotniczych coraz więcej turystów decyduje się na odwiedziny tej kipiącej historią metropolii.

Nie będzie przesadą stwierdzenie, że stolica Andaluzji należy do najbardziej wypełnionych zabytkami miast w Hiszpanii. Podczas odwiedzin czekają na nas m.in.: imponująca gotycka katedra, bajeczne wille i pałace, najstarsza wciąż wykorzystywana rezydencja królewska świata (Alcázar), barokowe kościoły, jedna z najstarszych aren walk byków w Hiszpanii i wiele, wiele więcej.

Sewilla słynie też ze swoich historycznych tawern oraz knajpek, w których zjemy pyszne dania tapas i napijemy się lokalnego wina, a barman należność będzie zapisywał na blacie naprzeciwko nas.

Jak zwiedzać Sewillę?

W zależności od naszego planu zwiedzania Sewilla może wydać się stosunkowo mała lub olbrzymia. Turyści, którzy skupiają się na atrakcjach otaczających słynną katedrę wszędzie dojdą szybko pieszo. Z kolei ci planujący odwiedzić także dalsze zakątki starego miasta powinni szykować się na dłuższe spacery wąskimi i krętymi uliczkami.

Historyczne stare miasto w Sewilli jest naprawdę sporawe, czemu trudno się dziwić, gdyż było jednym z największych miast w czasach średniowiecza. Od katedry do oddalonej najdalej na północ dawnej bramy miejskiej (Puerta de la Macarena) będziemy szybkim krokiem szli nawet 30 minut (o ile nie skręcimy po drodze w żadną uliczkę, która wciągnie nas na dłużej).

Na szczęście spacery to nie jedyny sposób na poruszanie się po Sewilli. Możemy skorzystać z komunikacji publicznej zarządzanej przez firmę Tussam. Po historycznym centrum kursuje kilka linii autobusowych oraz tramwaj Metro-Centro. Alternatywą jest wypożyczenie roweru miejskiego - więcej o tym środku transportu napisaliśmy w dalszej części naszego przewodnika.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Sewilli?

Mimo że Sewilla jest idealnym miejscem na wypad weekendowy, to chcąc ją lepiej poznać potrzebujemy spędzić na miejscu przynajmniej 3 do 5 dni (a jeśli lubimy historię i dobrą kuchnię - to i przez tydzień w Sewilli nie powinniśmy się nudzić!)

W przypadku krótkiego wyjazdu warto sprawdzić wcześniej zasady działania odwiedzanych atrakcji - w przypadku niektórych z nich (wycieczka na dach katedry, wycieczka do ratusza) odwiedziny możliwe są tylko podczas konkretnych godzin i wymagają rezerwacji. Plusem miasta jest to, że niektóre atrakcje (szczególnie w sezonie letnim) otwarte są dość długo.

Co warto zobaczyć w Sewilli? Największe atrakcje i zabytki

Katedra w Sewilli i dzwonnica La Giralda

Najbardziej znanym zabytkiem Sewilli jest majestatyczna Katedra Najświętszej Marii Panny (Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla). Olbrzymia budowla wraz z dzwonnicą La Giralda już z daleka wyróżniają się wśród okolicznej zabudowy - czemu trudno się zresztą dziwić, w końcu to największa gotycka katedra na świecie!

Świątynia powstała w miejscu dawnego meczetu, chociaż z oryginalnego budynku oprócz wysokiej wieży i fragmenty kolumny niemal nic się już nie zachowało. Wnętrze katedry skrywa liczne skarby - w tym grobowiec Krzysztofa Kolumba oraz zapierający dech w piersi monumentalny ołtarz.

Wycieczka na dach katedry

Gdybyśmy mieli wybrać tylko jedną największą atrakcję Sewilli, której sami byśmy nie przegapili, prawdopodobnie byłaby to wycieczka z przewodnikiem na dach katedry. W trakcie spaceru dowiemy się więcej o budowie świątyni oraz zobaczymy z bliska kunszt dawniejszych rzeźbiarzy i kamieniarzy. Same widoki nie są jednak aż tak zachwycające, choć będziemy mogli obejrzeć bliższą i nieco dalszą okolicę.

Alcázar - słynny kompleks pałacowy w stylu mudéjar

Po stronie południowo-wschodniej katedra graniczy z Placem Triumfu (Plaza del Triunfo), gdzie znajduje się wejście do królewskiego kompleksu pałacowego Alcázar - jest to druga najważniejsza atrakcja Sewilli (która w oczach wielu przebija nawet katedrę).

Kompleks pałacowy składa się z kilku części budowanych w różnych okresach. Po zdobyciu Sewilli Ferdynand III zlecił budowę nowego pałacu w stylu gotyckim, ale przy kolejnych rozbudowach wykorzystywano już styl mudéjar, dzięki czemu miejsce to nawiązuje do arabskiego dziedzictwa regionu. Oprócz samych pomieszczeń pałacowych kompleks zachwyca swoimi rozległymi ogrodami i fontannami. Sewilski Alcázar urzekł wielu twórców filmowych - a do najbardziej znanych kręconych tu tytułów należą serial Gra o Tron oraz Gwiezdne Wojny.

Podczas odwiedzin Alcázaru możemy wybrać się na 30-minutową wycieczkę z przewodnikiem po apartamentach królewskich. Wycieczki odbywają się w pierwszej połowie dnia i musimy zarezerwować wcześniej miejsce.

Główne Archiwum Indii - dawny gmach giełdy

Na południe od katedry wznosi się budynek giełdy z drugiej połowy XVI wieku. Obecnie mieści się w nim Główne Archiwum Indii (Archivo de Indias), utworzone dekretem króla Karola III w 1785 roku. W placówce zgromadzono wszystkie dokumenty związane z hiszpańskimi koloniami. Niestety, nie powinniśmy nastawiać się na zobaczenie map i innych dokumentów przechowywanych w archiwum - są one dostępne jedynie dla naukowców po wcześniejszych umówieniu wizyty.

Kościół Najświętszego Zbawiciela

Kupując bilet do katedry otrzymujemy też możliwość wejścia do Kościoła Najświętszego Zbawiciela (Iglesia del Salvador). Dawniej w tym miejscu znajdował się meczet, z którego zachował się m.in. fragment dawnego minaretu. Po rekonkwiście budynek zamieniono na kościół, ale konstrukcja przez kolejne wieki niszczała. W 1671 roku zdecydowano się rozebrać budynek i rozpocząć budowę nowego kościoła w stylu sewilskiego baroku. Przebudowę zakończono w 1712 roku.

Ratusz - perła stylu złotniczego (plateresco)

Innym ważnym budynkiem historycznego starego miasta jest imponujący ratusz (Ayuntamiento de Sevilla). Stoi on przy Nowym Placu (Plaza Nueva) z pomnikiem Ferdynanda III Świętego pośrodku, a na jego tyłach znajduje się Plac św. Franciszka (Plaza de San Francisco).

Budynek magistratu składa się tak naprawdę z dwóch konstrukcji. Na początku XVI wieku zdecydowano o budowie nowego miejskiego ratusza. Budynek powstał w 1534 roku i przylegał do znajdującego się obok klasztoru franciszkanów. Jego fasada charakteryzuje się popularnym w tamtym okresie stylem plateresco, znanym również jako styl złotniczy, który nawiązywał do bogatej ornamentyki mauretańskiej.

W XIX wieku, po zburzeniu klasztoru, władze miejskie zdecydowały o budowie nowego skrzydła magistratu z fasadą w stylu neoklasycznym. Projektując nowy ratusz szczęśliwie nie podjęto decyzji o zburzeniu lub zmianie pierwotnego budynku, lecz obie konstrukcje ze sobą złączono.

Zwiedzanie ratusza w Sewilli - informacje praktyczne

Budynek ratusza możemy zwiedzić w trakcie pół-samodzielnej wycieczki z pracownikiem. W trakcie wizyty przejdziemy przez kilka pomieszczeń na dwóch piętrach. Zaczynamy od XVI-wiecznej części, a potem przejdziemy do biura burmistrza z balkonem wychodzącym na Plaza Nueva oraz do sali głosowań. Sale wypełnione są dziełami sztuki, m.in.: meblami, obrazami i innymi eksponatami. Przez całą wizytę przebywa z nami pracownik, ale zwiedzamy samodzielnie korzystając z przewodnika audio w języku angielskim. Wycieczka trwa około 50 minut. Niektóre z pomieszczeń mogą być niedostępne w trakcie naszej wizyty.

Aby zwiedzić ratusz musimy wcześniej zarezerwować miejsce. Możemy to zrobić online - link do systemu rezerwacji znajdziemy na na tej stronie lub w automacie w samym ratuszu (po wejściu wchodzimy do pomieszczenia na lewo). Na rozpoczęcie wizyty czekamy na korytarzu zaraz po wejściu do ratusza.

Wycieczki są płatne i odbywają się od poniedziałku do czwartku. W sobotę ratusz można zwiedzić za darmo, ale trzeba oczywiście wcześniej zarezerwować miejsce.

Na co jeszcze warto zwrócić uwagę w ścisłym centrum?

• Hotel Alfonso XIII - historyczny hotel zbudowany w latach 1916-1928 z myślą o Wystawie Iberyjsko Amerykańskiej w 1929 roku. Nazwa nawiązuje do króla Hiszpanii, który uczestniczył w ceremonii otwarcia będącej jednocześnie ślubem Jana Zamoyskiego z infantką Izabelą. Sympatycy architektury powinni docenić fasadę hotelu.

• Mercado El Postigo (adres: Calle Arfe) - kryty targ specjalizujący się w wyrobach rzemieślniczych. Mieści się w miejscu dawnej giełdy (lonja). Nie jest to typowe hiszpańskie targowisko i łatwo je przeoczyć spacerując po okolicy. W środku poczujemy się bardziej jak w małym centrum handlowym z butikami. Sklepy prowadzone są przez miejscowych rzemieślników i jeśli szukamy czegoś oryginalnego to możemy zajrzeć do środka. Niestety, ceny nie należą do niskich.

• Konsulat Portugalii (Consulado de Portuga) - jeden z budynków stworzonych pod wystawę z 1929 roku. W pierwszej połowie dnia można zajrzeć do środka, są tam prezentowane niewielkie wystawy czasowe. Warto podejść o ile jesteśmy w pobliżu. Raczej nie ma sensu wybierać się tam specjalnie.

Judería - dawna dzielnica żydowska na obszarze Santa Cruz

Niektóre z opisywanych wcześniej atrakcji administracyjnie wchodzą w skład dzielnicy Santa Cruz. Wiele osób nazwą Santa Cruz określa jednak mniejszy obszar na wschód od katedry, gdzie dawniej mieściła się Judería, czyli dzielnica żydowska.

Bez przesady można powiedzieć, że jest to najbardziej klimatyczny obszar miasta. Wąskie uliczki i przejścia, niewielkie place, dziedzińce w stylu arabskim - a do tego lokalne knajpki i sklepiki rzemieślnicze - nie powinniśmy przegapić szansy pospacerowania po tym wyjątkowym miejscu.

Wśród przyjemnych zakątków na obszarze Santa Cruz warto wymienić chociażby:

• Patio de Banderas - urokliwy plac z drzewami pomarańczy,
• Calle Agua - "aleja wody", która ciągnie się wzdłuż murów Alkazaru - podczas spaceru będziemy mogli rzucić okiem na pięknie ozdobione dziedzińce,
• Plaza de Doña Elvira - kolejny urokliwy placyk z fontannami, knajpkami, sklepikami, wzorami z płytek azulejo i drzewami pomarańczowymi.

Najważniejszą atrakcją kulturalną dzielnicy jest barokowy kompleks Hospital de los Venerables, czyli historyczny przytułek dla starych i schorowanych księży. Dziś w jego wnętrzach mieści się muzeum sztuki przechowujące m.in.: obraz Santa Rufina Diego Velázqueza oraz dzieło urodzonego w Sewilli Bartolomé Estebana Murillo. Kolekcja obrazów jest niewielka, ale oprócz nich zobaczymy również pięknie zdobiony kościół oraz dziedziniec.

Niestety - atrakcja należy do drogich i zwiedzimy ją dość szybko, więc polecamy ją przede wszystkim czytelnikom zafascynowanym epoką Baroku.

Plac Hiszpański oraz inne atrakcje Parku Marii Luizy

Na południe od starego miasta rozciągają się najpopularniejsze tereny zielone stolicy Andaluzji - Park Marii Luizy (Parque de María Luisa). Obszar ten jeszcze do końca XIX wieku był częścią ogrodów Pałacu św. Elma (więcej o nim napisaliśmy w części poświęconej atrakcjom Sewilli poza utartym szlakiem), a na początku XX wieku został całkowicie przebudowany i przystosowany do organizacji Wystawy Iberyjsko-Amerykańskiej w 1929 roku.

Oprócz terenów zielonych, tras spacerowych i fontann w parku znajdziemy też warte uwagi zabytki i muzea:

• Plac Hiszpański będący jednym z najważniejszych współczesnych symboli Sewilli (na pewno nie raz widzieliśmy zdjęcie jego monumentalnej zabudowy) - do jego atrakcji zaliczają się ławki z malowidłami nawiązującymi do wszystkich hiszpańskich prowincji oraz możliwość wypożyczenia łódki i popływania po kanałku wodnym.
• Muzeum Historii Wojskowości (Museo Histórico Militar de Sevilla) - utworzona w głównym gmachu Placu Hiszpańskiego placówka jest darmowa i skrywa w sobie jeden sekret mogący zainteresować nie tylko fanów militariów - makietę przedstawiającą oblężenie Sewilli przez Ferdynanda III w trakcie odbijania miasta z rąk Maurów,
• Muzeum Archeologiczne (Museo Arqueológico de Sevilla) (w momencie ostatniej aktualizacji naszego artykułu muzeum było zamknięte z powodu renowacji),
• Muzeum Sztuki i Lokalnych Zwyczajów (Museo de Artes y Costumbres Populares).

Dom Piłata (Casa de Pilatos)

Jednym z najbardziej unikatowych miejsc w Sewilli jest oddalony nieco od ścisłego historycznego centrum Dom Piłata (Casa de Pilatos), czyli największy prywatny pałac w całym mieście. Ten kompleks pałacowy jest swoistą mieszanką stylów włoskiego renesansu i hiszpańskiego mudéjar. Wszechobecne płytki azulejo (około 150 różnych wzorów!), otwarte dziedzińce, geometryczne stiuki, antyczne rzeźby i urocze ogrody - spacer po pałacu jest prawdziwą przyjemnością i czasem możemy poczuć się tak, jakbyśmy znów znaleźli się w murach pałacu Alcázar (o ile oczywiście odwiedziliśmy go wcześniej!).

Budowę pałacu zlecił Pedro Enríquez de Quiñones wraz ze swoją drugą żoną Cataliną de Rivera. Enríquez de Quiñones posiadał tytuł "Adelantado", który nadawany był przez władze najważniejszym mieszkańcom regionu. Dzięki swojej pozycji Pedro Enríquez otrzymał pod budowę pałacu ziemię skonfiskowaną przez Trybunał Inkwizycji. Budowę rozpoczęto w 1483 roku, ale w 1493 roku po śmierci męża Catalina de Rivera musiała zastopować pracę. Kompleks dzisiejszych kształtów nabrał dopiero około 30 lat później. Syn pary, Fadrique Enríquez, w latach 1518-1520 wybrał się na pielgrzymkę do Włoch i Ziemi Świętej. Podczas swojej podróży zachwycił się włoską architektura i po powrocie zdecydował się nanieść zmiany w projekcie pałacowym.

Pałac Księżnej Lebrija (Palacio de la Condesa de Lebrija)

Pomimo że Pałac Księżnej Lebrija jest mniej znany niż Dom Piłata, to dla części turystów to właśnie on może okazać się ciekawszym miejscem do odwiedzenia. Słowo pałac w nazwie może nas troszkę zmylić - jest to duża willa, do tego znajduje się w niepozornym miejscu wśród innych budynków i wielu odwiedzających zapewne po prostu przechodzi obok niej nieświadomie.

Budynek pałacu powstał w XVI wieku jako połączenie stylów renesansowego i mudéjar. Jego dzisiejszy kształt jest efektem przebudowy z początku XX wieku, przeprowadzonej zaraz po tym jak nabyła go księżną Lebrija Regla Manjón Mergelina. Księżna zasłynęła jako pierwsza kobieta studiująca na sewilskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jednym z jej zainteresowań była sztuka antyczna, a rzymska w szczególności.

Po zakupie willi nowa właścicielka niemal całkowicie ją przemodelowała. Niemal wszystkie podłogi na parterze pokryte zostały rzymskimi mozaikami przywiezionymi z różnych stanowisk archeologicznych. Bez przesady można stwierdzić, że w pałacu znajdziemy jedne z najwspanialszych antycznych mozaik w całej Europie. Oprócz mozaik w środku wystawiono m.in. rzymskie rzeźby, monety i inne znaleziska z różnych okresów z historii świata, w tym ceramikę przywiezioną z Meksyku i Peru. Ściany pomieszczeń, schody i dziedzińce ozdobione są płytkami azulejo w stylu znanym z innych sewilskich willi, co czyni z pałacu unikalne połączenie stylów z całej historii miasta zaczynając od czasów antycznych.

W okolicy - atrakcja Sewilli dla fanów flamenco

Tuż obok Pałacu Księżnej Lebrija znajduje się centrum flamenco Centro Cultural Flamenco "Casa de la Memoria", w którym codziennie organizowane się występy tej andaluzyjskiej sztuki. Przedstawienia odbywają się wieczorami i trwają ponad godzinę. Mimo że ceny są dość wysokie (aż 22,00 € (102,76 zł) dla dorosłych), to w sezonie dobrze jest zakupić bilet odpowiednio wcześniej w kasie lub na oficjalnej stronie. Pamiętajmy żeby przyjść na miejsce wcześniej (nawet 45 minut przed rozpoczęciem w sezonie letnim) - dzięki temu zajmiemy dobre miejsca i nie będziemy musieli stać w długiej kolejce.

Muzeum Sztuk Pięknych

Sewilskie Muzeum Sztuk Pięknych (Museo de Bellas Artes de Sevilla) uchodzi za jedno z najważniejszych w całej Hiszpanii. Placówkę założono w 1835 roku i już w 1841 roku udostępniona była dla odwiedzających. Muzeum mieści się w budynkach dawnego klasztoru.

Główną kolekcję stanowią dzieła skonfiskowane kościołom i klasztorom przez władze królewską. W środku zachwycają przede wszystkim XVII-wieczne prace sewilskiego baroku (w tym te autorstwa Bartolomé Estebana Murillo), które wystawione są w dawnym kościele.

Złota Wieża i dzielnica Arenal

Na zachód od dzielnicy Santa Cruz aż do nadbrzeża rzeki Gwadalkiwir rozciąga się obszar nazywany Arenal (El Arenal). Podczas sewilskiego Złotego Wieku w miejscu tym znajdował się port, który rozciągał się niemal do samej katedry. Na terenie portu działały magazyny, stocznia i inna infrastruktura wspomagające rozładunek i załadunek towaru.

Po zmniejszeniu znaczenia Sewilli w handlu międzykontynentalnym obszar portowy stopniowo przemienił się w kolejną dzielnicę miasta. W miejsce dawnych doków i magazynów powstały budynki użyteczności publicznej.

Jedną z nielicznych konstrukcji pamiętającą złote czasy miasta (a nawet rządy arabskie!) jest Torre del Oro, czyli Złota Wieża. Można spotkać się z różnymi teoriami skąd wzięła się jej nazwa, ale prawdopodobnie od koloru tafli wody w której odbijała się jej fasada.

Niedaleko Srebrnej Wieży stoi Szpital Miłosierdzia (hiszp. Hospital de la Caridad). Ten barokowy kompleks ufundowany został w XVII wieku przez Miguela de Maňara. Od początku pomagano w nim schorowanym i starcom. Szpital powstał na terenie Stoczni Królewskiej (Reales Atarazanas). Z oryginalnej fabryki statków zachował się zaledwie fragment łuków.

Przy szpitalu wzniesiono kościół, w którym dziś znajduje się bogata kolekcja malarstwa i rzeźby barokowej. Wejście jest płatne, ale muzeum odwiedzimy za darmo w niedzielę od 16:30 do 18:30 (aktualne godziny darmowego zwiedzania sprawdzicie tutaj). Nawet jeśli nie planujemy wejść do środka warto zobaczyć fasadę kościoła ozdobioną niebieskimi malowidłami na płytkach.

Arena walk byków

Za największą atrakcję dzielnicy Arenal uchodzi słynna arena walk byków. Jej trybuny mogą pomieścić 12 000 widzów i należy ona do najstarszych aren walk byków (Plaza de toros) w Hiszpanii. Szukając obiektu możemy spotkać się również z nazwą La Real Maestranza. Odnosi się do ona do organizacji, które powstawały na terenie kraju i zajmowały się szkoleniem wojska oraz arystokracji w trakcie pokoju. To właśnie te organizacje zapoczątkowały tzw. walki byków, chociaż początkowo wyglądały one inaczej - walczono na koniach. Sposób zawodów zmienił się dopiero w XVIII wieku dzięki rodowi Romero z Rondy (więcej o tym urokliwym miasteczku przeczytacie w naszym przewodniku opisującym atrakcje Rondy).

Walki byków odbywają się od marca do kwietnia, ale najważniejsza impreza ma miejsce w trakcie festiwalu Feria de Abril.

Metropol Parasol (inaczej Las setas) na placu Plaza de la Encarnación

Kawałek od centrum odnajdziemy plac Plaza de la Encarnación, na środku którego wznosi się najbardziej charakterystyczna z nowoczesnych budowli Sewilli - Metropol Parasol. Metropol Parasol to nazwa oficjalna, a lokalsi równie chętnie używają przydomka Las setas, co oznacza po prostu grzyby. Skąd akurat takie określenie? Drewniana konstrukcja ma kształt 6 połączonych ze sobą grzybowych kapeluszy.

Obszar dzisiejszego Plaza de la Encarnación wykorzystywany był już w czasach rzymskich. Od XIX do drugiej połowy XX wieku znajdowało się tu miejskie targowisko. Pod koniec XX wieku władze Sewilli zdecydowały o budowie w tym miejscu parkingu. W trakcie prac odkryto ruiny rzymskich i arabskich budowli. Znalezisko to całkowicie odmieniło plany sewilskiego magistratu. Podjęto decyzje o stworzeniu nowoczesnego kompleksu dla mieszkańców oraz turystów. Do pomocy zaproszono niemieckiego architekta Jürgena Mayera. Budowa z problemami trwała od 2005 do 2009 roku.

Kompleks Metropol Parasol skrywa w sobie dwie niezależne atrakcje:

• punkt widokowy na dachu konstrukcji
• Antykwarium (Museo Arqueologico Antiquarium, stanowisko archeologiczne).

Wejście do obu z nich znajdziemy w podziemnej części kompleksu, dokąd dostaniemy się od strony ulicy Calle Imagen. Na parterze kompleksu stworzono zamknięte targowisko. Na pierwszym poziomie utworzono plac dla mieszkańców, który dziś jest oblegany przez młodzież jeżdżącą na deskorolkach.

Antyczne ruiny

Antyczne ruiny odkryto dopiero w 2003 roku w trakcie budowy parkingu. Na obszarze stanowiska archeologicznego zobaczymy pozostałości po czasach rzymskich (I wiek p.n.e.) oraz arabskich. Są to podstawy domów (z mozaikami), fragmenty murów, fragment drogi prowadzącej do portu czy m.in. pozostałości po rzymskiej fabryce solonych ryb.

Punkt widokowy na dachu Metropol Parasol

Punkt widokowy na dachu działa niezależnie od Muzeum Archeologicznego, ale budka biletowa znajduje się tuż obok wejścia do muzeum. Na punkt zawiezie nas winda. U góry działa restauracja, a po dachu możemy chodzić specjalnymi trasami spacerowymi.

Alameda de Hércules

Alameda de Hércules, czyli Promenada Herkulesa, to blisko 400 metrowy długi plac oddalony o około 20 minut pieszo od ścisłego centrum miasta. Obszar ten powstał w 1574 roku i początkowo w całości otoczony był białymi topolami (álamos). Dziś plac wypełniony jest knajpkami i restauracjami, w których przesiadują miejscowi w nieco mniej oficjalnej atmosferze. Jeśli szukamy miejsca na drinka w rozsądnej cenie możemy zawitać do baru Corral de Esquivel. A może wolelibyśmy spojrzeć na plac z góry? W takim wypadku możemy wybrać się do jednej z restauracji hotelowych umiejscowionych na dachu - wejście dla wszystkich oferują The Corner House oraz Patio de la Alameda.

Po obu stronach placu postawiono wysokie kolumny w stylu rzymskim. Kolumny stojące po stronie północnej są reprodukcjami, ale kolumny po stronie południowej są oryginalne i zostały zabrane z jednej z rzymskich świątyń. Na kolumnach po stronie południowej postawiono dwie rzeźby. Jedna przedstawia Herkulesa, który według legend był założycielem miasta. Na drugiej kolumnie dumnie stoi Juliusz Cezar, który założył kolonię będącą początkiem dzisiejszej Sewilli.

Macarena - mniej turystyczny zakątek Sewilli i mury miejskie

Macarena (La Macarena) to najdalej wysunięty na północ obszar starego miasta. Historycznie nazwą tą określano obszar poza murami miejskimi, chociaż dziś administracyjnie w granice Macareny wchodzi także duża część dzielnicy na południe od murów.

To właśnie długi i dobrze zachowany fragment murów miejskich pamiętający czasy arabskie (XII wiek) przyciąga turystów zainteresowanych średniowiecznymi fortyfikacjami. Na zachodzie mury kończą się bramą miejską Puerta de la Macarena (lub Arco de la Macarena), którą dawniej do miasta wkraczali królowie. Dziś brama ma dość charakterystyczny żółty kolor i na przedniej fasadzie u góry umieszczono obraz Matki Bożej. Po drugiej stronie ulicy stoi popularna wśród miejscowych budka serwująca churros oraz gorącą czekoladę (Kiosko de Churros de la Macarena).

Mury na wschód ciągną się aż do kolejnej bramy miejskiej - Puerta de Córdoba, która zdecydowanie bardziej przypomina średniowieczną strukturę. Idąc wzdłuż murów miniemy też kilka wież obronnych.

Tuż za Puerta de la Macarena, wewnątrz murów, stoi Bazylika Macarena (Basílica de la Macarena). Wejście do kościoła jest darmowe. W kompleksie bazyliki mieści się też płatne muzeum. W kościele przechowywana jest słynna statua Matki Bożej Nadziei (Virgen de la Esperanza Macarena), która przenoszona jest w trakcie procesji Wielkiego Tygodnia (Semana Santa).

Po zewnętrznej stronie murów wznosi się olbrzymi budynek będący dziś siedzibą Parlamentu Andaluzji (Parlamento de Andalucía). Ten imponujący kompleks powstał w XVI wieku i jest jednym z najlepszych przykładów andaluzyjskiego manieryzmu. Aż do 1972 roku mieścił się tu szpital miejski Hospital de las Cinco Llagas (Szpital Pięciu Świętych Ran). Od 1992 roku w budynkach urzęduje regionalny parlament.

Budynek możemy zwiedzić w trakcie wycieczki z przewodnikiem. Niestety, cała wycieczka prowadzona jest po hiszpańsku i przez większość czasu będziemy się nudzić. W środku główną atrakcją jest sala głosowań mieszczącą się w dawnej kaplicy, gdzie zobaczymy m.in. pozostałości po dawnych freskach. Spacerując po kompleksie zobaczymy też bibliotekę i różne oryginalne zdobienia.

W północnej części dzielnicy znajdziemy najstarszy z targów Sewilli - Mercado de la Feria. Targowisko nie jest turystyczne i możemy tam poczuć się jak lokalni mieszkańcy.

Triana - słynne targowisko i inne atrakcje po przeciwnej stronie rzeki

Po zachodniej stronie rzeki Gwadalkiwir rozciąga się obszar zwany Triana, który w czasach średniowiecznych był niezależnym miastem słynącym z produkcji ceramiki oraz popularnych płytek azulejo. Chcąc dowiedzieć się więcej o tym rzemiośle możemy wybrać się do muzeum ceramiki Centro Cerámica Triana - bilet wstępu jest niedrogi, a posiadacze biletu do Alkazaru mogą wejść tu za darmo.

Historyczne centrum Sewilli z Trianą łączy Most Izabeli II (Puente de Isabel II), na zachodnim końcu którego znajduje się popularne miejskie targowisko Mercado de Triana. Warto się tam wybrać i poczuć autentyczny andaluzyjski klimat targowy. Budynek targowiska powstał w miejscu dawnego zamku św. Jerzego, którego mury były siedzibą Trybunały Inkwizycji. Resztki tej budowli są możliwe do zwiedzenia za darmo.

Po wschodniej stronie mostu znajdziemy inne targowisko - Mercado Lonja del Barranco. Jest to nowoczesna wersja hali z knajpkami oferującymi różne wariacje hiszpańskiej i światowej kuchni. Jeśli chcemy spróbować czegoś mniej tradycyjnego i mamy większy budżet, to może nam się tam spodobać.

Atrakcje w Sewilli dla ambitnych

Uniwersytet (Universidad de Sevilla)

Siedziba sewilskiego uniwersytetu mieści się w jednym z najbardziej okazałych budynków w całym mieście - w dawnej królewskiej fabryce cygar i papierosów (Real Fábrica De Tabacos). Kompleks powstał w połowie XVIII wieku i był pierwszą europejską fabryką tytoniu. Jednocześnie w momencie wybudowania był drugim największym budynkiem w całej Hiszpanii.

Dziś możemy swobodnie pospacerować po budynku, przejść przez przyjemne dziedzińce i otwarte korytarze. W szczególności warto zobaczyć główną fasadę znajdującą się od strony ulicy Calle San Fernando.

Uniwersytet możemy zwiedzić podczas wycieczki z przewodnikiem - więcej informacji znajdziemy na oficjalnej stronie

W budynku uniwersytetu mieści się też Gipsoteka (Yesos. Gipsoteca de la Universidad de Sevilla), gdzie możemy zobaczyć repliki ważnych prac od czasów antycznych po bardziej współczesne.

Pałac św. Elmo (Palacio de San Telmo)

Ten imponujący budynek powstał pod koniec XVII wieku na terenach należących do Trybunału Inkwizycji i służył jako siedziba Uniwersytetu Nawigatorów (Universidad de Mareantes). Stąd też jego nazwa - św. Elmo jest patronem marynarzy. Kompleks aż do połowy XIX wieku wykorzystywany był jako siedziba uczelni morskiej, po czym został przejęty przez Antoniego (Antoine), syna króla Francji Ludwika Filipa, i stał się jego rezydencją. Po śmierci księcia oraz jego małżonki ogrody pałacowe zostały przekazane miastu, a sam pałac przeszedł w ręce sewilskiej Archidiecezji. Pod koniec XX wieku kompleks przekazano w ręce władz regionalnych.

Dziś w budynku mieszczą się biura administracji regionalnej, ale możliwe jest zwiedzenie pomieszczeń pałacowych w trakcie półtoragodzinnej wycieczki z przewodnikiem. Więcej informacji otrzymamy w punkcie informacji turystycznej.

Klasztor San Luis de los Franceses

Wzniesiony w latach 1699-1731 dawny kompleks klasztorny Jezuitów. W środku stworzono kościół dostępny dla wszystkich oraz kaplicę tylko dla zakonników. Wejście do środka jest płatne, ale każdy sympatyk baroku powinien być zadowolony z wizyty. Główny kościół jest swoistym dziełem sztuki i może zaboleć nas szyja od próby zobaczenia wszystkich zdobień i pięknych dzieł.

Pałac Dueñas (Palacio de las Dueñas)

Kolejnym z ważnych pałaców Sewilli jest Pałac Dueñas, który powstał na przełomie XV i XVII wieku. Jest mieszanką różnych stylów, od gotyckiego po renesansowy, z dużym wpływem stylu mudejar oraz licznymi ogrodami. W trakcie wizyty możemy pospacerować po kilku ogrodach i dziedzińcach, wejść do kaplicy, oraz do pomieszczeń w których wystawiono andaluzyjskie dzieła sztuki.

Pałac Arcybiskupa

Na wschód od katedry znajduje się przyjemny Plac Virgen de los Reyes wraz z Pałacem Arcybiskupa. Pałac możliwy jest do odwiedzenia w trakcie 45-minutowej wycieczki z przewodnikiem. Niestety, wycieczki odbywają się tylko w dwie soboty w miesiącu, w każdą z tych sobót dostępne są 4 okienka czasowe. Więcej (po hiszpańsku, trzeba użyć translatora) na oficjalnej stronie.

Wyspa Kartuzów (Isla de la Cartuja) i wystawy sztuki w dawnym klasztorze

Na północ od Triany rozciąga się obszar nazywany Wyspą Kartuzów (Isla de la Cartuja), którego nazwa nawiązuje do znajdującego się tam dawniej klasztoru. Jeśli spojrzymy na mapę to nie zauważymy kształtu samodzielnej wyspy, ale jeszcze do końca XX wieku Wyspa Kartuzów nie była połączona bezpośrednio z obszarem Triany.

Całkowita rewitalizacja tego terenu i sztuczne połączenie wyspy z resztą miasta to efekt przygotowań do Wystawy Światowej Expo’92, która odbyła się w 500 rocznicę pierwszej wyprawy Kolumba. Na wyspie powstały nowoczesne obiekty, w tym stadion Estadio La Cartuja o pojemności 60 000 widzów, park rozrywki Isla Mágica (m.in. z kolejkami górskimi i obszarem nawiązującym do jednego z zamorskich hiszpańskich fortów) czy różne centra konferencyjne.

Spacer wzdłuż rzeki Gwadalkiwir (Guadalquivir)

Rozwój Sewilli był ściśle powiązany z rzeką Gwadalkiwir (Guadalquivir). Dzięki jej strategicznemu położeniu w mieście powstał jeden z najważniejszych portów świata, skąd odpływało wiele lokalnych produktów - w tym ceramiki, i gdzie przypływały statki z produktami z Nowego Świata. Dawniej część portowa i nadbrzeże rozciągały się niemal do samej katedry. Dziś z tych czasów nie zachowało się już niemal nic z wyjątkiem wspomnianej wcześniej Torre del Oro, czyli Złotej Wieży.

Władze miejskie zdecydowały o zagospodarowaniu dla mieszkańców wschodniego brzegu rzeki. W tym celu zbudowano długą promenadę Paseo Alcalde Marqués del Contadero ciągnąca się od mostu San Telmo (Puente San Telmo) aż do Mostu Triany (Puente de Triana). Jest to idealne miejsce na krótki odpoczynek od zgiełku miasta, chociaż zaledwie kawałek wyżej znajduje się ruchliwa droga Paseo de Cristóbal Colón. Wzdłuż promenady działa kilka knajpek w których możemy napić się kawy, czegoś zimnego lub drinka, albo zjeść coś na szybko.

Rejs po Gwadalkiwir

Niektórzy turyści mogą być chętni na rejs po rzece Gwadalkiwir. Musimy tylko pamiętać, że rejs nie oferuje takich widoków jak chociażby rejs po paryskiej Sekwanie czy kanałami belgijskiej Brugii. Sewilla rozbudowywała się dalej od rzeki, której nadbrzeże służyło jako port i miejsce do rozładunku towarów, więc podczas rejsu nie zobaczymy wielu ciekawych przykładów architektury, a przez część trasy będziemy mijać jedynie zarośnięty brzeg.

Rejsy po rzece oferuje kilka firm, wystarczy przejść się nadbrzeżem na obszarze El Arenal. Wszystkie oferują podobne ceny. Jeden ze znanych przewoźników mieści się za wieżą Torre del Oro.

Płyniemy przez mniej niż godzinę i w trakcie rejsu możemy usłyszeć podstawowe informacje o historii miasta. Jeśli zdecydujemy się na rejs możemy sprawdzić w kioskach na mieście, czy nie uda się nam gdzieś zakupić tańszego biletu. Zdarza się, że poza sezonem w drugiej połowie dnia niedaleko Złotej Wieży chodzą sprzedawcy oferujący bilety na rejs w niższej cenie. Nie jest to norma i pewnie sytuacja taka ma miejsce wtedy gdy w danym dniu nie ma zbyt wielu chętnych.

Stadiony Sewilli

Kibicom piłki nożnej Sewilla kojarzy się z dwoma klubami piłkarskimi - Betisem oraz Sevilla FC. Oba kluby grają na własnych stadionach i nie korzystają z obiektu Estadio La Cartuja o którym wspomnieliśmy wcześniej. W obu klubach w przeszłości występowali Polacy - Wojciech Kowalczyk (Betis) i Grzegorz Krychowiak (Sevilla FC).

Sevilla FC swoje mecze rozgrywa na stadionie imienia Ramóna Sáncheza Pizjuána. Obiekt możemy zwiedzić podczas wycieczki, w trakcie której wejdziemy na trybuny, do szatni, do loży prezydenckiej czy do pomieszczenia z wygranymi pucharami. (aktualizacja kwiecień 2018 - z powodu remontu obiekt chwilowo nie jest możliwy do zwiedzenia).

Obiektem domowym Betisu jest Estadio Benito Villamarín, który również możemy zwiedzić. W trakcie wycieczki przejdziemy tunelem, wejdziemy na poziom murawy, zajrzymy do galerii sław i zobaczymy puchary zdobyte przez klub. Dokładne dni i godziny zwiedzania dostępne są na oficjalnej stronie.

Atrakcje Sewilli poza miastem

Itálica - ruiny antycznego miasta

Mniej niż 10 kilometrów od centrum Sewilli leży niewielkie miasto Santiponce, na obszarze którego zachowały się ruiny rzymskiej kolonii Itálica. Itálica powstała w 206 roku p.n.e. po II wojnie punickiej i zamieszkali w niej rzymscy weterani wojenni. Kolonia zyskała na znaczeniu i stała się jednym z najważniejszych rzymskich osad na Półwyspie Iberyjskim. Właśnie stąd pochodzili cesarze Hadrian i Trajan (kilka słów więcej napisaliśmy o niej w części historycznej.)

Do dziś zachowało się stosunkowo wiele z tamtego okresu, w tym m.in. ruiny amfiteatru, podstawy rzymskich domów (z bardzo dobrze zachowanymi mozaikami) czy ruiny akweduktu i ulic. Amfiteatr może wydać nam się znajomy - to właśnie na nim kręcono spotkanie zwaśnionych stron pod koniec siódmego sezonu Gry o Tron, które zorganizowano na ruinach "Smoczej Jamy".

Część znalezisk odkrytych na obszarze antycznego miasta wystawiono w samej Sewilli - w Muzeum Archeologicznym przy Placu Hiszpańskim.

Sewilla - wskazówki i informacje praktyczne

SEVici - rowery miejskie w Sewilli

Ciekawym sposobem na zwiedzanie Sewilli może być wypożyczenie roweru w oficjalnym systemie rowerów miejskich SEVici. Aby móc z niego skorzystać musimy założyć konto i opłacić abonament - dla turystów przygotowano opcję dzienną za 2,59 € (12,10 zł) oraz tygodniową 13,33 € (62,26 zł) (istnieje również możliwość dopłacenia do ubezpieczenia).

W trakcie trwania abonamentu możemy wypożyczać rowery z jednej ze stacji, których jest dość sporo - w całym mieście ponad 260. Cała długość sieci ścieżek rowerowych wynosi nawet 170 km!

Pamiętajmy jednak, że samo korzystanie z roweru jest dodatkowo płatne. Co prawda pierwsze 30 minut jazdy jest darmowe, ale kolejne 30 minut kosztuje 1,03 € (4,81 zł), a każda kolejna godzina 2,05 € (9,58 zł).

Aby korzystać z systemu powinniśmy zainstalować oficjalną aplikację lub założyć konto na oficjalnej stronie internetowej systemu. Aplikacja pomoże nam znaleźć najbliższą stację.

Więcej informacji można znaleźć na oficjalnej stronie w języku angielskim.

Kiedy najlepiej odwiedzić Sewillę?

Lepszym pytaniem w tym wypadku mogło by być "Kiedy najlepiej nie odwiedzić Sewilli?" . Dla wielu turystów kiepskim wyborem będzie przyjazd w lato, kiedy to Sewilla należy do czołówki najcieplejszych miast na kontynencie. Średnia temperatura przekracza 35 stopni i nie spada wcale aż tak bardzo w nocy, a niczym niespotykanym są temperatury powyżej 40 stopni dzień po dniu. Dla wielu turystów z Polski taka temperatura może uniemożliwić przyjemne zwiedzanie. Sami Sewilczycy często w sierpniu uciekają z miasta, a życie pozostałych mieszkańców skupia się na wieczorach i nocach.

Ciekawym pomysłem mogą być odwiedziny stolicy Andaluzji w zimę. Jest w miarę ciepło, a dni są stosunkowo długie - jasno jest nawet do około 18:00. Sami dwukrotnie wybraliśmy ten okres i byliśmy bardzo zadowoleni.

Wielki Tydzień i festiwal kwietniowy

Przyjemnym okresem na przyjazd są ciepła wiosna oraz jesień. Tysiące turystów odwiedza Sewillę w trakcie Wielkiego Tygodnia (Semana Santa), kiedy każdego dnia odbywają się procesje. Każda z procesji wygląda inaczej i wyrusza z innej parafii, a charakteryzuje je to, że uczestniczy zakładają specjalne stroje z wysokimi kapturami.

Innym wiosennym świętem jest Feria de Abril. Święto jest ruchome i odbywa się tydzień lub dwa po święcie Wielkiej Nocy. W przeciwieństwie do Semanta Santa festiwal kwietniowy jest bardziej kolorowy i jedną z ważniejszych atrakcji są walki byków na tutejszej arenie. Każdego dnia w trakcie trwania festiwalu na ulicach pojawiają się mieszkańcy w historycznych strojach i karety.

Wieczorne zwiedzanie

Sewilla jest miastem żyjącym do późnych godzin nocnych. Dotyczy to przede wszystkim najcieplejszych miesięcy, ale nie tylko. Wiele tawern i ulic jest gwarnych nawet po godzinie 22:00. Historyczne stare miasto jest przyjemne po zmroku i można czuć się w nim bezpiecznie.

Dla niektórych ciekawą atrakcją może być też nocne zwiedzanie Alcázaru. Bilety możemy zakupić na oficjalnej stronie kompleksu.

Jak oszczędzić pieniądze odwiedzając Sewillę? Darmowe wejścia do atrakcji

Jeśli planujemy odwiedzić wiele miejskich atrakcji to możemy doznać niemiłego zaskoczenia - niektóre z nich nie należą do tanich. Na szczęście znajdziemy w stolicy Andaluzji darmowe muzea (zarządzane przez władze regionalne) oraz wycieczki, a wiele z najważniejszych atrakcji możemy odwiedzić przez kilka godzin w trakcie jednego dnia tygodnia za darmo (dni te się różnią, więc warto sprawdzić oficjalne strone przed przyjazdem).

Na co uważać w Sewilli?

Sewilla jest miastem bezpiecznym. Zarówno w ciągu dnia jak i wieczorem na ulicach spotkamy wielu mieszkańców. Mimo to warto zachować zwyczajne środki ostrożności - omijać w nocy puste uliczki, uważać na portfel oraz inne kosztowności w zatłoczonych atrakcjach i nie zostawiać nic bez opieki.

W Sewilli warto przede wszystkim zawsze brać pod uwagę pogodę. W lato temperatura potrafi utrzymywać się na poziomie 40 stopni. Warto wtedy dostosować nasze tempo do warunków pogodowych, mieć coś na głowie i pić dużo płynów.

Z kolei zimowe wieczory potrafią być chłodne. Jest to szczególnie ważne w przypadku szukania noclegu - w niektórych hotelach czy apartamentach potrafi być w nocy i rano wręcz zimno. Najlepiej poszukajmy komentarzy innych gości odwiedzających wybrane miejsce w sezonie zimowym.

Pamiętajmy też, że w Sewilli obowiązuje siesta i często niektóre z miejsc będą zamknięte w środku dnia.

Historia Sewilli

Czasy starożytne

Osada w miejscu dzisiejszej Sewilli powstała już w VIII wieku p.n.e. jako port o nazwie Spal (lub Ispal) w regionie Tartessos. Rozwijała się ona dzięki handlowi z koloniami fenickimi i prawdopodobnie zajmowała niewielki obszar w okolicy dzisiejszego Alcázaru. Pod koniec VI wieku p.n.e. Kartagińczycy podbili Tartessos i zapanowali nad południową częścią Półwyspu Iberyjskiego.

Pod koniec II wieku p.n.e. po zwycięstwie w II wojnie punickiej Półwysep Iberyjski zdobyli Rzymianie i prawdopodobnie przemianowali nazwę osady na Hispalis. Po zakończeniu wojny dowódca wojsk rzymskich Scypion Afrykański Starszy założył niedaleko Hispalis (około 10 kilometrów dalej) kolonię o nazwie Italica, której mieszkańcy byli obywatelami Rzymu. To właśnie w Italice urodził się cesarz Hadrian i prawdopodobnie cesarz Trajan. Do dziś zachowały się tam ruiny niektórych dawnych budowli, np. amfiteatru, akweduktu czy willi z mozaikami.

Hispalis swój dynamiczny rozwój zawdzięczało Juliuszowi Cezarowi. W 55 roku p.n.e. nadał miastu status rzymskiej kolonii, która otrzymała nazwę Colonia Iulia Romula Hispalis, co nawiązywało zarówno do Rzymu jak i do imienia władcy. Status kolonii dał miastu wiele benefitów. Powstało forum, port zyskał więcej możliwości handlowych, a miasto otoczono murami. Przez pierwsze dziesięciolecia po utworzeniu kolonii miasto rozwijało się wokół portu. W tym czasie powstało wiele warsztatów oraz innych punktów rzemieślniczych. Pod koniec I wieku naszej ery, w trakcie panowania cesarza Trajana, Hispalis zmieniło swój charakter. Z miasta zaczęły znikać warsztaty, które zastępowały bogato zdobione wille możnych mieszkańców. Pozostałości mozaik i domów z tego okresu możemy zobaczyć w muzeum archeologicznym w podziemiach kompleksu Metropol Parasol (Antiquarium).

Zmniejszenie roli Imperium Rzymskiego spowodowało odpływ mieszkańców i porzucenie wielu willi oraz domostw. Niektóre z rzymskich domów połączono i stworzono większe budynki, a inne po prostu rozebrano. Po upadku Imperium Rzymskiego losy Sewilli były związane z całym regionem. Miasto rządzone było przez Wandali i Wizygotów, a w V wieku powstała tu archidiecezja. W okresie rządów chrześcijańskich Sewilla podzielona była na kilka mniejszych dzielnic mieszkalnych.

Średniowiecze - czasy arabskie i rekonkwista

Na początku VIII wieku Półwysep Iberyjski podbili Arabowie, którzy swoje zdobyczne ziemie nazywali Al-Andalus. Sewillę zdobyto w 712 roku. W czasach arabskich miastem rządziły różne dynastie, a rozkwit arabskiego miasta można datować na przełom XI i XII wieku.

Wojska chrześcijańskie odbiły Sewillę w XIII wieku (po ponad 500 latach) pod dowództwem króla Kastylii Ferdynanda III, którego nazwano później przydomkiem Święty. Oblężenie miasta trwało od czerwca 1247 roku aż do 23 listopada 1248 roku i było najbardziej skomplikowaną operacją wojskową w trakcie rekonkwisty trwającej od 1240 do 1248 roku. Zdobycie miasta wymagało skoordynowania ataku od strony rzeki i lądu oraz użycia zaawansowanych maszyn oblężniczych. Zgodnie z ustaleniami poddania, miasta wojska kastylijskie razem z Ferdynandem wkroczyły do Sewilli 22 grudnia 1248 roku.

Po zdobyciu miasta władze chrześcijańskie rozpoczęły proces sprowadzania chrześcijan na dawne tereny arabskie. Tym, którzy zdecydowali się na przyjazd, oferowano ziemię oraz nieruchomości pozostawione przez uciekających Maurów. Prawdopodobnie do miasta przybyło wtedy około 20 000 osadników. Do naszych czasów nie przetrwało niemal nic z ówczesnej zabudowy, ale po wypędzeniu Maurów narodził się styl mudéjar, który połączył arabską architekturę i wzornictwo ze stylem gotyckim i romańskim. Najlepszym przykładem tego charakterystycznego stylu jest królewski Alcázar.

Odkrycie Ameryki, Złoty Wiek Sewilli i czasy nowożytne

Miasto pod rządami chrześcijan harmonijnie się rozwijało aż do końca XV wieku, kiedy to Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę. Wydarzenie to otworzyło nowe możliwości handlowe dla całego kraju. W 1503 roku w mieście utworzono Izbę Handlową (Casa de Contratación) dzięki której Sewilla uzyskała monopol na handel z nowym kontynentem. Wszystkie produkty wypływające lub wpływające do Hiszpanii z Ameryki przechodziły przez sewilski port. Okres ten nazywany jest Złotym Wiekiem w historii miasta, które było bramą do Nowego Świata. Sewilla stała się wtedy jednym z najważniejszych i najbardziej zaludnionych ośrodków Europy - w mieście mieszkało ponad 100 tysięcy osób.

XVI i XVII wiek to rozkwit barokowej sztuki i architektury. W Sewilli urodził się m.in. Bartolomé Esteban Murillo, a wiele prac lokalnych artystów możemy dziś zobaczyć w miejskim Muzeum Sztuk Pięknych (Museo de Bellas Artes).

Dynamiczny rozkwit miasta trwał do połowy XVII wieku, kiedy epidemia dżumy zabiła niemal połowę populacji. Klęska razem z ogólnym kryzysem w Europie doprowadziły do tego, że Sewilla zaczęła tracić na znaczeniu. Ostatnim ciosem dla miasta było przeniesienie w 1717 roku Izby Handlowej (Casa de Contratación) do Kadyksu. Następne dziesięciolecia to kolejne klęski żywiołowe, w tym lizbońskie trzęsienie ziemi, którego tragiczne reprerkusje dotarły i tu.

Druga połowa XIX wieku i XX wiek to ponowny rozkwit miasta. Zburzono wtedy mury otaczające stare miasto i połączono Sewillę z resztą kraju siecią kolejową. Powstało wiele fabryk i innych zakładów. W 1929 roku w mieście odbyła się Wystawa Iberyjsko-Amerykańska, przed którą przebudowano m.in. Park Marii Luizy (Parque de María Luisa).