Padwa - 19 atrakcji, które warto zwiedzić i zobaczyć

Padwa należy do najbardziej fascynujących, a jednocześnie często pomijanych przez turystów, miast we Włoszech. Jako cel podróży najczęściej obierają ją pątnicy odwiedzający Bazylikę św. Antoniego oraz miłośnicy sztuki, pragnący zobaczyć na własne oczy arcydzieło Giotta w Kaplicy Scrovegnich i malowidła jego uczniów tudzież naśladowców.

Jednakże, atrakcji w Padwie wartych zobaczenia jest znacznie więcej, co udowodnimy Wam w naszym przewodniku. Miasto jest także ważnym ośrodkiem akademickim, więc oferuje szeroki wybór knajp i restauracji, które są bardziej przystępne cenowo niż te w typowych miejscach turystycznych.

Jak zwiedzać Padwę?

Historyczne centrum Padwy jest na tyle kompaktowe, że najlepiej zwiedza się je pieszo. Szczególnie przyjemnie przemierza się labirynty średniowiecznych uliczek w najstarszej części miasta, pomiędzy katedrą a historycznymi placami miejskimi. Można powiedzieć, że Padwa jest modelowym włoskim miastem - podczas spaceru miniecie zarówno średniowieczne uliczki, jak i renesansowe pałace, wszystko to poprzedzielane jest charakterystycznym, młodzieżowym klimatem miasta pełnego studentów.

Co warto zobaczyć w Padwie? Największe atrakcje i zabytki

Kaplica Scrovegnich ze słynnymi freskami Giotta

Niewątpliwie do najważniejszych punktów w Padwie należy Plac Eremitani (Piazza Eremitani) i jego okolica. Nieco mniej niż 300 metrów na północ od niego znajduje się słynna kaplica Scrovegnich (Cappella degli Scrovegni), która dawniej była częścią wyburzonego w pierwszej połowie XIX wieku pałacu.

Kaplica skrywa bezcenne malowidła autorstwa Giotta (Giotto di Bondone) z 1305 roku, które przedstawiają sceny z życia Maryi oraz Jezusa. W naszym przypadku to właśnie one były głównym celem naszej pierwszej wizyty w Padwie, ponieważ wiele o nich czytaliśmy w licznych publikacjach na temat historii sztuki, i po prostu musieliśmy zobaczyć je na własne oczy. Zrobiły na nas tak duże wrażenie, że przy kolejnej wizycie w Padwie znów kupiliśmy bilet, by obejrzeć je na spokojnie.

Freski te są uważane za jedno z najważniejszych dzieł sztuki z tamtego okresu, ponieważ Giotto jako pierwszy artysta od czasów antycznych przedstawił postacie jako trójwymiarowe formy w ruchu i zastosował zasady perspektywy do elementów architektonicznych w tle. Bez większej przesady można stwierdzić, że stworzył pierwsze w historii malowidło renesansowe.

Muzeum Eremitani

Musei Civici Eremitani, które zwiedzamy na wspólnym bilecie z Kaplicą Scrovegnich, mieści się w pomieszczeniach historycznego klasztoru i składa się z części archeologicznej oraz pinakoteki.

W sekcji historycznej możemy zobaczyć eksponaty znalezione w grobach w regionie, ale także rzymskie mozaiki, mumie i freski ścienne. W pinakotece, oprócz obrazów o tematyce religijnej, przechowywana jest duża kolekcja krajobrazów. Wśród eksponatów znajdziemy między innymi prace Tycjana czy Tintoretto.

Na spokojne zwiedzenie muzeum powinniśmy zarezerwować przynajmniej 60-75 minut.

Kościoł Eremitani

Chiesa degli Eremitani przylega od strony południowej do Muzeum Eremitani. Jego budowa w obecnym, gotyckim kształcie, rozpoczęła się w 1276 roku. Kościół wzniesiono na miejscu wcześniejszych budowli chrześcijańskich i służył jako świątynia zakonu eremitów, augustianów.

Pomimo poważnych zniszczeń, jakie kościół poniósł w trakcie II wojny światowej, warto zajrzeć do jego wnętrza. Znajdziemy tam freski autorstwa Guariento, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Arena Romana di Padova - rzymskie ślady w Padwie

W okolicy znajdziemy również ruiny rzymskiego amfiteatru z I wieku n.e. Zachowały się jedynie mury, z których część została zburzona podczas budowy pałacu i Kaplicy Scrovegnich. Dziś na terenie tego antycznego teatru odbywają się koncerty i inne wydarzenia kulturalne.

Pałac Zuckermann (Palazzo Zuckermann)

Muzeum, które mieści się naprzeciwko rzymskiej areny, w budynku po drugiej stronie ulicy. W jego wnętrzu zobaczymy różne eksponaty związane z życiem codziennym, takie jak monety czy meble. Kolekcja nie jest olbrzymia, ale skoro pałac wchodzi w skład biletu łączonego do Kaplicy Scrovegnich, warto tam zajrzeć.

Bazylika św. Antoniego

Każdego roku do Padwy przybywają miliony pielgrzymów z zamiarem odwiedzenia Bazyliki oraz jej barokowej Kaplicy Relikwii Antoniego Padewskiego. Budowę świątyni rozpoczęto w 1232 roku, zaledwie rok po śmierci świętego, a prace zakończono w 1310. Wnętrze jest wypełnione kaplicami (wiele z nich jest zamkniętych, ale można podziwiać ich wnętrza przez kraty) oraz dziełami sztuki z różnych epok. Główny ołtarz bazyliki został stworzony przez florenckiego artystę Donatella.

Wejście do Bazyliki św. Antoniego jest darmowe. Bazylika to jednak nie tylko kościół, ale cały kompleks - obejmujący także trzy dziedzińce z krużgankami oraz muzeum (wejście biletowane). Muzeum rozciąga się na dwie kondygnacje. Na parterze przechowywane są ofiary składane przez pielgrzymów, na piętrze zaś możemy podziwiać dzieła sztuki przekazane kościołowi, w tym m.in. kadzielnicę w formie statku stworzoną w Norymberdze, a także obrazy o tematyce religijnej.

Pomnik Gattamelaty autorstwa Donatella

Turyści spacerujący po placu naprzeciwko Bazyliki św. Antoniego często bez większej uwagi przechodzą obok stojącego tam brązowego pomnika konnego. A to błąd! Jego autorem był Donatello, a dla historyków sztuki stanowi on jeden z najważniejszych monumentów tego typu w epoce Renesansu. Twórca uwiecznił na nim z niezwykłym realizmem weneckiego kondotiera, Erasma da Narni (lepiej znanego jako Gattamelata), przedstawionego w pozie cesarskiej, znanej choćby z rzeźby Marka Aureliusza z rzymskiego Kapitolu.

Prato della Valle - najsłynniejszy plac w Padwie

Bezpośrednio po Bazylice św. Antoniego, gigantyczny Prato della Valle jest drugim najbardziej charakterystycznym symbolem miasta. Ten eliptyczny plac ma powierzchnię 90 000 metrów kwadratowych, co czyni go jednym z największych w Europie i na świecie.

Na jego środku znajduje się otoczona kanałem wysepka Isola Memmia, wzdłuż której stoją statuy świętych i innych znaczących osobistości (m.in. Dantego). Wśród tych postaci możemy wypatrzyć dwóch polskich królów - Stefana Batorego oraz Jana III Sobieskiego, których posągi zostały ufundowane przez Stanisława Augusta. Co ciekawe, według inskrypcji, obaj królowie mieli studiować na Uniwersytecie w Padwie, co w przypadku tego drugiego nie znajduje potwierdzenia w źródłach historycznych.

W ciepłe dni plac jest pełen mieszkańców odpoczywających na ławkach lub bezpośrednio na trawie.

Do placu z historycznego centrum miasta najłatwiej dotrzeć idąc ciągnącymi się jednym za drugim deptakami Via Roma oraz Via Umberto I. Po drodze miniemy dziesiątki sklepów czy kawiarni. Po zachodniej stronie placu warto zwrócić uwagę na budynek Lodge Amulea, który dziś zajmują władze miejskie.

Bazylika św. Justyny (Santa Giustina) i jej skarby

W południowo wschodnim rogu Prato della Valle łatwo dostrzec monumentalną Bazylikę Santa Giustina, będącą jednym z największych kościołów chrześcijańskich na świecie.

Pierwsza bazylika w tym miejscu istniała już w czasach wczesnochrześcijańskich i wzniesiona została w pobliżu miejsca pochówku św. Justyny. Święta ta żyła w czasach prześladowań chrześcijan przez cesarza Dioklecjana i została skazana na śmierć przez współrządzącego z nim cesarza Maksymiana.

Pierwotna budowla zapadła się podczas trzęsienia ziemi w 1117 roku. Jakiś czas później podjęto decyzję o jej odbudowie. Prace trwały przez wiele stuleci, a plany były kilkukrotnie modyfikowane. Dziś ta imponująca budowla stanowi mieszankę stylów, choć dominuje w niej architektura renesansu.

Wewnątrz bazyliki można zobaczyć m.in.:

• Pozostałości kaplicy z V wieku (z fragmentem mozaiki i grobem pierwszego biskupa Padwy, Prosdocimusa). Pierwotna kaplica została zniszczona w 1117 roku podczas trzęsienia ziemi.
• Korytarz męczenników (Il Corridoio dei Martiri) ze studnią o tej samej nazwie, w której przez kraty można dostrzec szczątki świętych.
• Masywną żelazną klatkę, w której przechowywane są szczątki św. Łukasza.

Studnia Męczenników została odkryta w 1257 roku po tym, jak podłoga bazyliki uległa pęknięciu. Prawdopodobnie przechowywane są tu szczątki ofiar wczesnochrześcijańskich pogromów.

Bazylika jest zamykana w ciągu dnia. Wejście do środka jest darmowe.

Palazzo della Ragione

Po opisaniu okolicy Bazyliki św. Antoniego oraz atrakcji wokół Placu Eremitani, czas skierować się w kierunku padewskiej starówki. Jej centralny punkt stanowi imponujący gmach Palazzo della Ragione wraz z otaczającymi go placami. Co ciekawe, w miejscu tej średniowiecznej budowli najprawdopodobniej znajdowało się rzymskie forum.

Palazzo della Ragione został oddany do użytku w 1218 lub 1219 roku i od początku pełnił istotną funkcje w życiu miasta. Na parterze znajdowały się sklepy oraz zakłady rzemieślnicze (sprzedające m.in. futra), a na piętrze sale sądowe oraz pomieszczenia zajmowane przez zarządców miejskich. Dolna część nazywano Sottosalone, a górna il Salone.

Górne piętro początkowo składało się z trzech sal, jednak 2 lutego 1420 roku dach budynku został doszczętnie zniszczony w trakcie pożaru. Podczas tworzenia planów odbudowy zdecydowano się na stworzenie jednej olbrzymiej hali. O rozmachu tego zamysłu najlepiej świadczy fakt, że jest to największa średniowieczna hala tego typu w Europie.

Wnętrze hali jest dziś puste, o ile nie odbywa się w niej żadna wystawa. Wyjątkami są olbrzymia (chociaż i tak wydaje się relatywnie mała...) drewniana rzeźba konia z 1466 roku oraz tzw. kamień wstydu (Pietra del vituperio). Jego nazwa bierze się stąd, że trzykrotnie musieli na nim usiąść dłużnicy (w samej bieliźnie!) przed wygnaniem z miasta.

Piazza delle Erbe i Piazza dei Frutti - place miejskie

Palazzo della Ragione rozdziela dwa place - Piazza delle Erbe (na południu) oraz Piazza dei Frutti. Na obu z nich odbywają się targi ze świeżymi produktami (warzywa, owoce, ryby, mięso). Znajdziemy tu także knajpki, w których wypijemy aperitif i zjemy coś małego (np. kanapki ze świeżymi produktami).

Torre Dell’Orologio - najstarszy zegar astronomiczny świata

Kierując się na zachód, dotrzemy do kolejnego placu - Piazza dei Signori. Jego ozdobą jest wieża bramna Torre Dell’Orologio z najstarszych działającym zegarem astronomicznym na świecie. Do wnętrza wieży roku można wejść tylko w trakcie wycieczki z przewodnikiem, a te odbywają się zazwyczaj w okolicy weekendu.

Cafè Pedrocchi - największa kawiarnia świata

Jeśli jednak z placu Palazzo della Ragione skierujemy się na wschód, po chwili dojdziemy do historycznej kawiarni Cafè Pedrocchi. Miejsce to powstało w XVIII wieku i od początku przyciągało do siebie artystów, studentów i innych mieszkańców szukających intelektualnej rozrywki. Dzisiejszy neoklasycystyczny budynek pochodzi jednak z 1831 roku, a jego powierzchnia wynosi aż 3 550 ㎡.

Do dziś na parterze funkcjonuje kawiarnia (warto wejść do środka i zobaczyć ciekawe zdobienia, a także napić się kawy), a na pierwszym piętrze przygotowano muzeum Museo del Risorgimento. W przeszłości górne piętro nosiło nazwę Casino Pedrocchi i odbywały się tam imprezy oraz spotkania.

Uniwersytet w Padwie - zwiedzanie drugie najstarszej uczelni we Włoszech

Uniwersytet w Padwie jest drugim najstarszym uniwersytetem we Włoszech i piątym najstarszym istniejącym uniwersytetem na świecie. Uczelnia oficjalnie założona została w 1222 roku (choć nieoficjalnie mogła powstać jeszcze wcześniej) przez profesorów i studentów najstarszego włoskiego uniwersytetu z Bolonii. Od początku istnienia instytucji, przyświecała jej idea całkowitej wolności nauki, zgodnie z hasłem Libertas scholastica. Innym dowodem otwartego podejścia jest fakt, że padewski uniwersytet jako pierwszy na świecie przyznał dyplom kobiecie - obroniła go Elena Lucrezia Cornaro Piscopia w 1678 roku.

Od 1539 roku główna siedziba uniwersytetu mieści się niemal w samym historycznym centrum, w Pałacu Bo (Palazzo del Bo, adres: Via 8 Febbraio 1848, 2). Dzisiaj możemy za darmo zajrzeć na dziedziniec lub zdecydować się na płatne zwiedzanie pomieszczeń z przewodnikiem (do czego serdecznie zachęcamy!). Cały pałac ozdobiony jest herbami rodów, które wspierały uniwersytet.

W trakcie wycieczki z przewodnikiem (po angielsku):

• Wejdziemy do słynnej sali Magna Aula.
• Zobaczymy trybunę, z której przemawiał Galileusz.
• Zobaczymy obrazy i popiersia słynnych studentów z całego świata, w tym Stefana Batorego czy Jana Zamoyskiego. Na uniwersytecie w Padwie studiowało także wielu innych naszych rodaków, w tym m.in. Mikołaj Kopernik i kardynał Stanisław Hozjusz.
• Wejdziemy do sali medycznej z oryginalnym drewnianym sufitem z XIV wieku i czaszkami wykładowców.
• Zobaczymy najstarszy zachowany Teatr Anatomiczny na świecie (z 1595 roku).

Aktualne informacje o wycieczkach (ceny, kalendarz) najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie uniwersytetu.

Zwiedzać można również Sala Gigantów w Palazzo Liviano. My jednak nie mieliśmy okazji do niej zajrzeć, więc nie znamy szczegółów zwiedzania. Więcej informacji znajdziecie tutaj

Uniwersytecki ogród botaniczny

Innym zabytkowym miejscem związanym z nauką jest uniwersytecki ogród botaniczny, który został założony w 1545 roku, co czyni go pierwszą placówką tego typu na świecie. W ogrodzie pojawiły się pierwsze egzotyczne rośliny spoza Europy, które najpierw zmieniły dietę Włochów, a później również sposób żywienia innych Europejczyków. Przykładami oryginalnych roślin, które poprzez Padwę rozprzestrzeniły się po Europie, są słonecznik i agawa. To także tutaj sprowadzano jedne z pierwszych ziemniaków oraz sezam.

Do dziś zachowała się najstarsza część ogrodu w formie koła otoczonego kanałem wodnym. Ogród został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Kształt ogrodu miał symbolizować ziemię. Dziś, oprócz historycznej części, na terenie ogrodu znajdziemy również nowoczesne szklarnie z roślinami z obu Ameryk.

Katedra i inne zabytki Placu Katedralnego

Kolejnym ważnym miejscem w mieście jest Plac Katedralny (Piazza del Duomo). Chociaż rzadko się to zdarza, padewska katedra jest dopiero trzecią świątynią pod względem wielkości w mieście.

Trzeba uczciwie przyznać, że katedra w środku nie robi wielkiego wrażenia. Ściany są odnowione i wydają się bardzo surowe, nie czuć tu historycznego klimatu, który jest charakterystyczny dla innych włoskich katedr. Aż trudno uwierzyć, że projekt prezbiterium jest autorstwa samego Michała Anioła. Do katedry wejdziemy za darmo, ale jest ona jednak zamykana na chwilę w środku dnia.

Baptysterium

Z naszej perspektywy, znacznie ciekawsze jest znajdujące się po prawej stronie od wejścia do katedry baptysterium. W środku możemy zobaczyć freski autorstwa Giusto de Menabuoi z drugiej połowy XIV wieku. Na malowidłach przedstawione są sceny z życia Jezusa oraz św. Jana Chrzciciela. Na miejscu możemy odczuć lekki ból szyi od patrzenia na niesamowity sufit ozdobiony freskiem, na którym Jezus jest otoczony postaciami świętych.

Muzeum Diecezjalne ze wspaniałą Salą Biskupa

Północną stronę Placu Katedralnego zamyka brama Arco Vallaresso, natomiast południową zajmuje Muzeum Diecezjalne (Museo Diocesano di Padova), mieszczące się w Pałacu Biskupa (Palazzo Vescovile). Pałac powstał na początku XIV wieku, jednak w XV wieku został przebudowany na modłę renesansową.

Choć wewnątrz nie znajdziemy wielu eksponatów - większość to pojedyncze obrazy religijne i manuskrypty - prawdziwą perełką tego miejsca jest imponująca Sala Biskupa (Salone dei Vescovi) z drewnianą podłogą oraz pomalowanymi ścianami i sufitem. W środku możemy również zobaczyć niewielką kaplicę Santa Maria degli Angeli, która jest wypełniona freskami.

W piwnicach pałacu odbywają się wystawy czasowe. Ciekawostką jest to, że podczas prac remontowych odkryto tam oryginalne pomieszczenia więzienia - niewielkie pokoje, do których prowadzą drewniane drzwi. Jeżeli chcielibyśmy je zobaczyć, musimy poprosić o pomoc jednego z pracowników muzeum.

Oratorium św. Jerzego oraz Scoletta del Santo z pierwszymi freskami Tycjana

Na Piazza del Santo, oprócz bazyliki, znajdziemy również wejście do Oratorium św. Jerzego (Oratorio di San Giorgio). To pomieszczenie zostało udekorowane freskami wykonanymi przez uczniów Giotta. Kaplica powstała w drugiej połowie XIV wieku, a ozdabiające ją freski zachowały się w dobrym stanie.

Obok oratorium znajduje się inny ukryty skarb Padwy - miejsce spotkań Scoletta del Santo, położone na pierwszym piętrze. Jego ściany ozdobiły prace samego Tycjana, które zresztą były pierwszymi freskami wykonanymi przez tego artystę!

Wejście do obu tych miejsc jest płatne.

Atrakcje w Padwie poza utartym szlakiem

Podczas spaceru po Padwie odkryjemy kolejne fascynujące zabytki oraz liczne atrakcje. W tej części naszego przewodnika przedstawiamy kilka dodatkowych miejsc wartych odwiedzenia, które wzbogacą czas spędzony na zwiedzaniu.

Loggia e Odeo Cornaro (Loggia i Odeon Cornaro)

To pozostałość po renesansowym kompleksie pałacowo-ogrodowym. Do odwiedzenia dostępne są dwa budynki, w których można podziwiać m.in. freski i klimatyczne pomieszczenia. Loggia pełniła w przeszłości funkcję miejsca występów artystycznych.

Drugi z budynków, z kolei, był miejscem spotkań oraz występów muzycznych i poetyckich. Kompleks jest nieco ukryty i znajduje się tuż obok Bazyliki św. Antoniego.

Wejście jest płatne.

Porte Contarine - świadectwo kunsztu weneckich inżynierów

Będąc w okolicy Placu Eremitani, warto zboczyć nieco z trasy, aby zobaczyć Porte Contarine. Jest to pozostałość systemu hydraulicznego datowanego na XIII wiek, który łączył ze sobą dwa szlaki wodne, umożliwiając transport dóbr z Vicenzy do Wenecji.

Ten zabytek z pewnością zainteresuje fanów historii techniki, ale będąc w okolicy, szkoda nie rzucić na niego okiem.

Szlakiem pozostałości murów obronnych w Padwie

Padwa, podobnie jak wiele innych średniowiecznych miast, otoczona była pierścieniem fortyfikacji obronnych, a wejście do miasta możliwe było tylko przez jedną z bram, które zamykano na noc.

Mury miejskie powstawały w czterech etapach - w czasach rzymskich (z których niemal nic nie przetrwało), a także w XIII, XIV i XVI wieku. To właśnie w XVI wieku, w czasach Republiki Weneckiej, powstały najbardziej imponujące konstrukcje. Mimo że z samych murów zachowały się tylko fragmenty, część bram wjazdowych do miasta przetrwała do dziś w dobrym stanie.

Do najciekawszych bram należą:

• Porta Savonarola - z XVI wieku. Nad drzwiami widnieje lew św. Marka. Do bramy prowadzi most, a po obu jej stronach widoczne są zachowane fragmenty murów miejskich.
• Porta san Giovanni - z 1528 roku, bardzo podobna do Porta Savonarola. Nad drzwiami można dostrzec fragment lwa św. Marka, który niestety został zniszczony podczas wojen napoleońskich.
• Porta Ognissanti (lub Portello) - jedna z najbardziej imponujących bram miejskich. Początkowo w miejscu bramy, do której prowadzi most, znajdowało się nabrzeże portowe, które później przebudowane zostało na bramę miejską, udekorowaną kamieniami z chorwackiej Istrii.
• Porta Santa Croce - ta brama w przeszłości pełniła funkcję wieży obronnej, jednak jej górna część została zniszczona w XVII wieku.

Pozostałe kościoły i oratoria w Padwie

Padwa zachwyca swoimi budowlami sakralnymi, wśród których najbardziej wyróżniają się obiekty ozdobione freskami. Są to przede wszystkim:

• oratoria, czyli miejsca modlitwy stworzone przez władze kościelne,
• kaplice,
• miejsca spotkań zakonników, nazywane Scoletta.

Najważniejsze z miejsc opisaliśmy w poprzednich akapitach. Poniżej przedstawiamy trzy dodatkowe miejsca tego typu, które zasługują na uwagę.

Scolleta przy kościele Karmelitów

Budynek przy kościele Karmelitów (Basilica e Scoletta di S.Maria del Carmine, adres: Piazza Petrarca 1) jest jednym z ukrytych skarbów Padwy. W przeciwieństwie do innych miejsc tego typu w mieście, wejście do środka jest za darmo. Warto jednak wcześniej sprawdzić aktualne dni i godziny otwarcia. Wnętrza zdobią freski malowane przez niemal 60 lat przez czterech różnych artystów (od 1505 do 1560 roku).

Na wejściu otrzymamy ulotkę z opisami w języku angielskim. Warto zapytać o fresk znajdujący się na ulotce pod numerem 17. Mieści się on na zakrystii i możliwe, że pracownicy na chwilę wpuszczą nas do środka, aby go zobaczyć.

Oratorium św. Rocha (Oratorio di San Rocco)

To dwupiętrowy budynek, którego dolny poziom wypełniają freski ze scenami z życia św. Rocha. Choć niektóre z nich nie są w idealnym stanie, to wciąż zachwyca kunszt artysty.

Sanktuarium św. Leopolda Mandica (Santuario di San Leopoldo Mandic)

Sanktuarium usytuowane jest nieco dalej od centrum. Kościół jest częścią konwentu kapucynów i został niemal doszczętnie zniszczony podczas wojny, a następnie odbudowany. W środku zobaczymy grób świętego patrona, a także przejdziemy przez krużganki i inne pomieszczenia wykorzystywane przez zakonników.

W przeciwieństwie do wcześniej opisanych miejsc, tutaj nie zobaczymy historycznych fresków i zdobień.

Ponte Molino - antyczny most ze średniowieczna bramą

Most rzymski z pierwszego wieku przed naszą erą. Znajduje się on w pobliżu historycznych fortyfikacji. Nazwa tej przeprawy nawiązuje do 34 masywnych młynów, które w przeszłości znajdowały się w tym miejscu. Do mostu prowadzi brama z XIII wieku.

Accademia Galileiana

Nieopodal katedry mieści się siedziba organizacji naukowej Accademia Galileiana, której członkiem był m.in. słynny Galileusz. Znajduje się ona w historycznym pałacu rodziny Carrara.

W kaplicy tego pałacu zachowały się m.in. fragmenty fresków, które zostały umieszczone na liście UNESCO. Regularnie organizowane są wycieczki po pałacu, jednak oficjalna strona organizacji jest dostępna tylko w języku włoskim, więc może być konieczne użycie tłumacza. Stronę można odnaleźć tutaj.

Muzeum La Specola - zabytkowe obserwatorium

Muzeum znajduje się w budynku historycznego obserwatorium astronomicznego, które zostało założone w XVIII wieku na mocy dekretu władz Republiki Weneckiej.

Obserwatorium umieszczono w średniowiecznej wieży. W muzeum można zobaczyć wystawę instrumentów astronomicznych. Ze szczytu wieży roztacza się widok na miasto. Zwiedzanie budowli odbywa się z przewodnikiem, więc warto wcześniej sprawdzić zasady rezerwacji biletów.

Ogród różany Santa Giustina

To niewielki ogród różany, z którego rozpościera się widok na dach i kopułę bazyliki Santa Giustina.

Padwa - wskazówki i informacje praktyczne

Karty turystyczne

Jeśli planujecie intensywne zwiedzanie zabytków Padwy, szczególnie tych z malowidłami wpisanymi na listę UNESCO, warto rozważyć zakup karty turystycznej Padova Urbs Picta Card. Umożliwia ona wejście do wszystkich zabytkowych budynków. Karta występuje w dwóch wariantach - 48- i 72-godzinnym - i zapewnia darmowe korzystanie z transportu publicznego. Kompletną listę miejsc, które można odwiedzić, zbajdziecie tutaj.

Kartę można zakupić na miejscu lub online na tej stronie. Pamiętaj jednak, że konieczne jest zarezerwowanie okna czasowego w Kaplicy Scrovegnich.

Punkt informacji turystycznej

Podczas pobytu w Padwie warto zajrzeć do jednego z punktów informacji turystycznej. Na miejscu można otrzymać mapę miasta oraz wiele praktycznych informacji o atrakcjach turystycznych i dostępnych kartach uprawniających do zniżek.

Punkty informacji turystycznej znajdziemy między innymi na dworcu oraz obok kawiarni Pedrocchi.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Padwy?

Choć wiele osób decyduje się na jednodniowe zwiedzanie Padwy, naszym zdaniem warto rozważyć dłuższy pobyt. W ciągu jednego dnia na pewno nie uda się zobaczyć wszystkiego, co miasto ma do zaoferowania. My po pierwszej wizycie czuliśmy taki niedosyt, że niedługo później wróciliśmy po raz kolejny.

Bazując na naszych doświadczeniach, na zwiedzanie Padwy warto przeznaczyć 2, a nawet 3 dni. Padwa ma wiele atrakcji, które z pewnością zapełnią nam ten czas. Dodatkowo, dłuższy pobyt pozwoli na lepsze zapoznanie się z bogatą ofertą kulinarną tego regionu.

Komunikacja miejska w Padwie

Komunikacja publiczna w Padwie opiera się głównie na autobusach oraz jednej, długiej linii tramwajowej. Za jej obsługę odpowiedzialna jest firma FS Busitalia Veneto

Bilety na transport publiczny można zakupić w automatach lub w autoryzowanych punktach sprzedaży, zazwyczaj oznaczonych literą "T". Aby dowiedzieć się więcej, można odwiedzić oficjalną stronę przewoźnika

Na co uważać podczas odwiedzin Padwy?

• Godziny otwarcia obiektów sakralnych/przerwy w ciągu dnia - wiele z obiektów sakralnych, w tym katedra, jest zamykanych na kilka godzin w ciągu dnia. Jeżeli planujemy nasz dzień z dokładnością co do godziny, warto wcześniej sprawdzić godziny otwarcia świątyń.
• ścieżki rowerowe - część ścieżek rowerowych przebiega wzdłuż tras spacerowych. Należy zwracać uwagę na oznaczenia na ziemi i uważać na mijających nas rowerzystów.