Miasto Zakynthos - odkryjmy stolicę wyspy!

Turyści wybierający się na Zakynthos mogą być początkowo nieco skonfundowani, gdyż stolica wyspy nazywa się tak samo jak ona sama.

Mimo że miasto Zakynthos nie należy do najpopularniejszych miejsc na popularnej Zante, to jednak warto poświęcić mu chwilę i zwiedzić najciekawsze miejsca. W naszym artykule skupiamy się na stolicy, a więcej o ciekawych miejscach na wyspie przeczytacie w naszym przewodniku opisujących najważniejsze atrakcje Zakynthos i zwiedzanie wyspy.

Kilka słów wprowadzenia

Miasto Zakynthos leży na południowo-wschodnim wybrzeżu, u stóp wysokiego wzgórza. Na co dzień zamieszkuje je około 10 000 osób, czyli blisko 25% całej populacji wyspy.

Stolica została niemal całkowicie zrównana z ziemią w trakcie serii tragicznych trzęsień ziemi w 1953 roku. Przez kolejne dekady udało się ją co prawda odbudować, lecz na zawsze utraciła swój historyczny blask.

Zwiedzanie miasta Zakynthos

Z perspektywy turysty miasto Zakynthos nie oferuje zbyt wielu atrakcji i spokojnie zwiedzimy je w kilka godzin/pół dnia. Dużym problemem dla turystów przyjeżdżających samochodem może być znalezienie miejsca parkingowego - tych jest ciągły niedostatek i mieszkańcy parkują po prostu wzdłuż głównych ulic.

Niemal przez całą długość miasta ciągnie się przyjemna promenada.

Poniżej przedstawiliśmy wybrane atrakcje stolicy, na które warto zwrócić uwagę przygotowując plan zwiedzania.

Kościół św. Dionizosa (gr. Άγιος Διονύσιος)

Kościół pod wezwaniem patrona wyspy to największa świątynia na całej wyspie. Jego znakiem rozpoznawczym jest wysoka (i niezależna) dzwonnica, która stoi naprzeciwko nabrzeża.

Świątynia przetrwała trzęsienie ziemi w 1953 roku, ale nie oznacza to wcale, że budowla ta jest wiekowa. Wręcz przeciwnie - wzniesiono ją dopiero w 1948 roku.

Jej wnętrze pełne jest malowideł, żyrandoli oraz bogatych zdobień. Warty dłuższej uwagi jest również pozłacany ikonostas.

Zamek wenecki (gr. Ενετικό Κάστρο Μπόχαλης)

Najważniejszym śladem po bogatej historii wyspy jest górujący nad miastem zamek, a raczej jego ruiny. Wznieśli go Wenecjanie na przełomie XV i XVI wieku (w miejsce zamku z okresu bizantyjskiego oraz prawdopodobnie antycznego akropolu), ale część budowli powstała już w okresie brytyjskim (m.in. koszary). Niestety, niewiele przetrwało z historycznych zabudowań - całość bardziej przypomina otoczony murami las sosnowy niż ufortyfikowaną twierdzę.

W trakcie zwiedzania zamku zobaczymy zaledwie pojedyncze zachowane budowle (m.in. więzienie z czasów weneckich) oraz wszechobecne ruiny i fundamenty (w tym podstawy kościołów z XII, XIV oraz XV w). Podczas przekraczania bramy warto zwrócić uwagę na umieszczonego na jej szczycie lwa św. Marka, symbol Wenecji.

Jeden z bastionów, widoczny już z oddali dzięki greckiej fladze, pełni funkcje tarasu widokowego. Trudno o lepsze miejsce na obejrzenie stolicy oraz otaczającego ją krajobrazu.

Taras widokowy w miasteczku Bochali

Bezpośrednio nad stolicą w górę pnie się niewielkie miasteczko Bochali, które słynie z tarasu widokowego oferującego panoramiczny widok na okolicę i miasto Zakynthos.

Wzdłuż tarasu rozstawiono stoliki należące do okolicznych knajpek. Na jego końcu stoi kościół wraz z dzwonnicą.

Na miejsce dostaniemy się pieszo z centrum, ale w ciepły dzień może kosztować nas to trochę wysiłku.

Plac Solomosa (gr. Πλατεία Σολωμού)

Największy plac w mieście. Nazwano go na cześć lokalnego poety Dionysiosa Solomosa, twórcy greckiego hymnu. Plac otaczają ważne miejskie budynki - w tym Muzeum Bizantyjskie oraz historyczny kościół św. Mikołaja.

Na środku stoi pomnik Solomosa.

Kościół św. Mikołaja z Molos (gr. Εκκλησία Άγιος Νικόλαος του Μώλου)

Historia kościoła św. Mikołaja sięga 1561 roku. Wzniesiono go na zlecenie gildii marynarzy na niewielkiej wysepce, którą w późniejszych dekadach dołączono do miasta. Początkowo świątynia była o wiele mniejsza i została rozbudowana w stylu renesansowym na początku XVII wieku.

Kościół św. Mikołaja jest unikalnym przykładem weneckiej architektury. Mimo poważnych zniszczeń w trakcie trzęsienia ziemi udało się go odrestaurować do stanu zbliżonego do oryginału. Do kościoła przylega dzwonnica w stylu bizantyjskim. Budowla ta również ucierpiała w 1953 roku, lecz została odbudowana w znacznie skromniejszym kształcie. Oryginalnie miała 17 metrów wysokości i przypominała kształtem piramidę.

Wnętrze świątyni cechuje skromny wygląd, jakże różniący się od pełnego przepychu kościoła św. Dionizosa. W środku zobaczymy m.in. XVIII-wieczne ikony. Tuż obok wejścia stoi drzewo, pod konarami którego możemy skryć się przed słońcem.

Muzeum Bizantyjskie (gr. Βυζαντινό Μουσείο Ζακύνθου)

W podłużnym budynku przy placu Solomosa mieści się muzeum z kolekcją post-bizantyjskiej sztuki sakralnej. Na dwóch piętrach zebrano w nim obrazy, freski, ikonostasy oraz pojedyncze fragmenty rzeźby, które udało się uratować podczas trzęsienia ziemi w 1953 roku.

Jednym ze skarbów placówki jest wiernie oddany model miasta sprzed 1953 roku, który znajduje się w sali wejściowej (przy kasie biletowej). Bezpośrednio nad kasą biletową powieszono scenę procesji pędzla Yannakisa Koraisa, który wzorował się na obrazie Gentile Belliniego pt Procesja na placu św. Marka.

W kolejnych salach zobaczymy m.in. ikonostasy (czyli ściany oddzielające ołtarz od obszaru dla wiernych w kościołach prawosławnych), które charakteryzują się stylem weneckim i ich wzornictwo przypomina te znane z kościołów katolickich.

Na wystawie wywieszono również wiele obrazów oraz fresków lokalnych artystów. W przypadku większości z nich doskonale widać wpływ świata zachodu na sztukę Wysp Jońskich - przez chwilę możemy poczuć się tak, jakbyśmy odwiedzali muzeum diecezjalne w którymś z włoskich miast.

Plac św. Marka i Muzeum Dionysosa Solomosa (gr. Μουσείο Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων)

Odchodząc kawałek od placu Solomosa trafimy na otoczony knajpkami plac św. Marka, przy którym stoi muzeum poświęcone Dionysosowi Solomosowi oraz innym ważnym mieszkańcom Zakynthos.

W środku zobaczymy m.in.: meble, dokumenty, obrazy, ubrania oraz inne pamiątki. W jednej z sal utworzono mauzoleum dwóch poetów - wspomnianego Solomosa oraz Andreasa Kalwosa, którego patriotyczna twórczość wspierała walczący o niepodległość ruch filhelleński.

Wzgórze Stranis (gr. Λόφος του Στράνη)**

Mniej więcej kwadrans spaceru dzieli taras widokowy w miasteczku Bochali od wzgórza Stranis, na szczycie którego utworzono niewielki park pamięci. To właśnie tam poeta Dionisios Solomos miał napisać grecki hymn, o czym przypomina jego popiersie oraz płaskorzeźba na cokole reprezentująca wolność.

Na wzgórzu przygotowano kilka ławeczek, na których możemy odpocząć. Miejsce to nie oferuje jednak tak zachwycającego widoku jak opisany w poprzednim punkcie taras widokowy, ponieważ skierowane jest w stronę centrum wyspy.

Na szczyt wzgórza prowadzi przyjemna ścieżka wzdłuż drzew oliwnych.