Sztokholm może pochwalić się rozbudowaną siecią komunikacji publicznej. Odwiedzając stolicę Szwecji możemy korzystać z metra, autobusów, pociągów podmiejskich, tramwaju oraz miejskich linii wodnych. Za obsługę transportu odpowiada firma SL.
Metro w Sztokholmie
Najwygodniejszym środkiem transportu jest metro (szw. Stockholms tunnelbana). Sieć podziemno-naziemnej kolejki składa się z trzech głównych linii, dla ułatwienia oznaczonych kolorami:
- czerwonym,
- zielonym,
- niebieskim.
Wszystkie z nich przecinają się na stacji T-Centralen. Każda z linii posiada dodatkowo rozwidlenia. Licząc z rozwidlaniami sieć składa się z 7 linii i 100 stacji. Dokładny schemat metra znajdziecie tutaj
Przy okazji warto wspomnieć, że niektóre ze stacji sztokholmskiego metra są same w sobie atrakcjami turystycznymi. Więcej informacji znajdziecie w naszym artykule Metro w Sztokholmie - najdłuższa galeria sztuki na świecie
Autobusy
Innym wygodnym środkiem transportu jest autobus. Do autobusów wsiadamy przodem. Chwilę przed przystankiem docelowym powinnismy nacisnąć guzik stop. Przed wyjściem z pojazdu naciskamy przycisk, który otworzy drzwi.
Tramwaje: tramwaj turystyczny numer 7
Innym popularnym środkiem transportu są tramwaje.
Wybierając się na wyspę Djurgården warto rozważyć skorzystanie z linii tramwajowej numer 7, która rusza z głównej stacji T-CENTRALEN i przejeżdża obok kilku atrakcji turystycznych.
Lista przystanków tramwaju numer 7 dostępna jest pod tym adresem.
Jak znaleźć trasę i odpowiedni środek transportu?
Firma SL udostępniła na swoich stronach planner podróży. Znajdziecie go tutaj. Wystarczy, że w okienku po lewej stronie wpiszemy adres początkowy i adres docelowy - a aplikacja rozpisze nam dokładną trasę, wliczając to fragmenty, które będziemy musieli przejść pieszo. Alternatywnie można skorzystać z usług map Google.
Jak działa komunikacja miejska w Sztokholmie?
Karta SL Access Card
W Sztokholmie, podobnie jak w niektórych innych europejskich metropoliach, podstawowym sposobem na korzystanie z komunikacji publicznej jest posiadanie karty przedpłaconej. W stolicy Szwecji karta ta nazywa się SL Access Card. Wpłacamy na nią środki, z których później możemy korzystać odbijając kartę przed skorzystaniem z wybranego środka transportu. Na kartę możemy także nabić bilety czasowe.
Kartę możemy zakupić w automatach na stacjach metra, w punktach obsługi firmy SL, oraz w niektórych kioskach czy sklepach takich jak 7-Eleven czy Pressbyrån.
Koszt karty to 20 SEK (około 8 zł). Minimalna kwota jaką możemy nabić na kartę to 100 SEK (około 40 zł). Nabijanie karty po szwedzku nazywa się reskassa.
Karta ważna jest do 6 lat i możemy używać jej przy ponownych odwiedzinach stolicy Szwecji.

Korzystanie z karty jest banalnie proste. W przypadku metra odbijamy ją na stacji, a w przypadku pozostałych środków transportu przykładamy ją do niebieskich kasowników.
Alternatywą dla karty SL Access Card jest aplikacja mobilna SL-Reseplanerare och biljetter.
Bilety jednorazowe
Większość biletów zakupimy także w wersji jednorazowej, czyli bez posiadania karty SL Access Card. Są one dostępne w automatach, w punktach obsługi oraz w wielu sklepach i kioskach na terenie miasta.
Ceny przejazdów z biletem jednorazowym nie różnią się od tych nabijanych na kartę. Wyjątkiem jest zakup biletu bezpośrednio u prowadzącego tramwaj numer 7.
Gdzie kupić bilety komunikacji miejskiej w Sztokholmie?
Bilety zakupimy w automatach na stacjach metra, w oficjalnych punktach sprzedaży na stacjach oraz dworcach, i w autoryzowanych punktach sprzedaży na terenie miasta (oznaczone są logiem SL i jest ich około 400).
Biletów nie zakupimy w autobusach, w tramwajach, w kolejce podmiejskiej oraz na pokładzie statku. Wyjątkiem jest tramwaj linii 7, gdzie bilet możemy zakupić u prowadzącego.
Nie warto korzystać z transportu publicznego bez biletu - ewentualna kara wynosi aż 1500 SEK.
Rodzaje biletów
W Sztokholmie występują dwa podstawowe typy biletów - bilety na jeden przejazd oraz bilety czasowe.
Bilety na jeden przejazd możemy zakupić w wersji papierowej lub skorzystać z karty przedpłaconej. W przypadku karty po odbiciu z konta zostaną pobrane środki odpowiadające opłacie za przejazd.
Bilety 24- i 72-godzinne możemy nabić na kartę SL Access lub kupić w wersji jednorazowej. Karta 7-dniowa dostępna jest tylko dla posiadaczy karty SL Access Card.
Bilet na jeden przejazd - ceny i zasady
Bilet na jeden przejazd pozwala na nieograniczone podróżowanie siecią SL przez 75 minut (licząc od momentu pierwszego skasowania/użycia biletu). Czas 75 minut liczy się do momentu ostatniej przesiadki, czyli jeśli przesiądziemy się w 70 minucie trwania biletu, to możemy dojechać do stacji docelowej, nawet gdy przekroczymy czas 75 minut.
Bilety jednorazowe
rodzaj biletu | normalny | ulgowy |
---|---|---|
Bilet jednorazowy | 37 SEK (około 15 zł) | 25 SEK (około 10 zł) |
Opłata za jeden przejazd z kartą SL Access | 37 SEK (około 15 zł) | 25 SEK (około 10 zł) |
Bilet jednorazowy zakupiony w tramwaju linii 7 | 50 SEK (około 20 zł) | 34 SEK (około 14 zł) |
Bilety czasowy (travelcard) - ceny i zasady
Jeśli planujemy zostać dłużej w Sztokholmie i korzystać częściej z komunikacji miejskiej powinniśmy rozważyć zakup karty czasowej travelcard. Dla turystów przydatne mogą być trzy warianty czasowe:
- dobowe (24-godzinne) - ważne przez 24 godziny od momentu pierwszego użycia
- 72-godzinne - ważne przez 72 godziny od momentu pierwszego użycia
- 7-dniowe - bilety tygodniowe ważne są od godziny 00:00 pierwszego dnia wykorzystania do godziny 4:30 dnia następującego po końcu ważności biletu. Jeśli użyjemy bilet tygodniowy pierwszy raz we wtorek o 13:30 to karta jest ważna od wtorku od godziny 00:00 do następnego wtorku do godziny 4:30
Bilety czasowe:
rodzaj biletu | normalny | ulgowy |
---|---|---|
24-godzinny | 155 SEK (około 62 zł) | 105 SEK (około 42 zł) |
72-godzinny | 310 SEK (około 124 zł) | 210 SEK (około 84 zł) |
7-dniowy | 405 SEK (około 162 zł) | 270 SEK (około 108 zł) |
W przypadku biletów czasowych możemy korzystać ze statków łączących Slussen z Djurgården (linia 82) oraz z linii 80 i 89.
Bilety ulgowe
Bilety ulgowe w Sztokholmie przysługują dzieciom/młodzieży poniżej 20. roku życia oraz osobom po 65. roku życia. Dzieci do lat 7 mogą jeździć za darmo w asyście dorosłego z ważnym biletem. Pamiętajmy, że chcąc korzystać z przejazdów ulgowych z kartą SL Access musimy zmienić tryb karty w automacie.
Od piątku od godziny 12:00 do końca niedzieli możliwy jest przejazd dzieci do lat 12 z opiekunem za darmo (na jedną osobę dorosłą przypada maksymalnie 6 dzieci). Podobne zasady obowiązują podczas świąt publicznych.
Rejsy
Archipelag Sztokholmski
Odwiedzając Sztokholm możemy odwiedzić również jedną z wysp Archipelagu Sztokholmskiego. Za obsługę połączeń rejsowych odpowiada istniejąca od 1869 roku roku firma Waxholmsbolaget. Ich statki odpływające w stronę wysp archipelagu startują z przystani Strömkajen obok Grand Hôtelu.
Bilety możemy zakupić na pokładzie lub w kasie. Więcej podstawowych informacji (po angielsku) można znaleźć tutaj. Dokładny rozkład możemy sprawdzić na tej stronie (jedynie w języku szwedzkim, ale łatwo się połapać). Szukając rejsów ze Sztokholmu w pierwsze pole wpisujemy Strömkajen.
Ceny połączeń zależą od odległości. Bilety w jedną stronę kosztują od 47 SEK do ponad 140 SEK (około 18 - 56 zł).
Przykłady popularnych tras:
Trasa | normalny | ulgowy |
---|---|---|
Sztokholm - Vaxholm | 93 SEK (około 37 zł) | 62 SEK (około 25 zł) |
Przewoźnik udostępnił również specjalne karty czasowe travelcard w wersjach 5- i 30-dniowej. Umożliwiają one podróżowanie bez ograniczeń.
Karta 5-dniowa kosztuje 525 SEK (nie posiada wersji ulgowej) (około 210 zł). Karta 30-dniowa to koszt 930 SEK (około 373 zł) w wersji normalnej i 520 SEK (około 216 zł) w wersji ulgowej.
Połączenia rejsowe w obrębie centrum Sztokholmu
Dostępne są również rejsy w obrębie centrum Sztokholmu. Skorzystać możemy z linii łączącej Slussen z Djurgården (linia 82) oraz z linii 80 i 89.
Mapy powyższych linii znajdziecie na tej stronie.
Dostęp dla osób z ograniczoną mobilnością
Sztokholm szczyci się tym, że niemal cała komunikacja publiczna w centrum miasta dostosowana jest do osób z ograniczoną mobilnością. Na stacjach metra znajdują się windy, a platformy metra są na tym samym poziomie co wagony.
W przypadku autobusów wszystkie pojazdy posiadają rampy.