Memmingen (Niemcy) - zwiedzanie, zabytki oraz atrakcje turystyczne

Memmingen to średniej wielkości miasto leżące w Bawarii w historycznym regionie Szwabia, które kojarzone jest przede wszystkim z lotniskiem, z którego korzystają tanie linie lotnicze.

Z dużą dozą prawdopodobieństwa można założyć, że wielu turystów pierwszy raz spotka się z nazwą Memmingen szukając tanich lotów do oddalonego o ponad 100 kilometrów Monachium lub do jednego z malowniczych miast w regionie Allgäu i okolicy.

Z perspektywy turysty najbardziej atrakcyjna część Memmingen znajduje się w obrębie dawnych murów miejskich. Imponująca fortyfikacja była chlubą średniowiecznego miasta. W jej skład wchodziło 8 bram i 24 wieże. Do dziś wież zachowało się dosłownie kilka, ale wciąż istnieją 4 bramy prowadzące do miasta.

Spacerując uliczkami starego miasta co jakiś czas trafimy na charakterystyczne drewniane lub barokowe fasady i historyczne budynki. Przez środek centralnej części Memmingen przepływa rzeka (Stadtbach), która jest dziś charakterystycznym elementem zabudowy, a dawniej dostarczała wodę lokalnym rzemieślnikom.

Krótka historia miasta

Samo Memmingen ma dość długą i bogatą historię. W miejscu dzisiejszego starego miasta już w czasach Imperium Rzymskiego (prawdopodobnie około II wieku n.e.) istniała niewielka osada.

Największy rozwój Memmingen przypadł na okres średniowiecza, kiedy to przez miasto przebiegały ważne szlaki handlowe. Średniowieczne Memmingen było jednym z ważniejszych punktów na szlaku solnym i jedną z bram do Włoch. O istotności Memmingen w tamtym czasie może świadczyć fakt, że miasto zyskało status Wolnego Miasta w Świętym Cesarstwie Rzymskim.

W XVI wieku Memmingen było jednym z prekursorów reformacji oraz jednym z najważniejszych punktów w tzw. wojnie chłopskiej. To właśnie w Memmingen powstał jeden z najważniejszych dokumentów broniących praw chłopów (tzw. Dwanaście Artykułów), który był jednocześnie jednym z pierwszych dokumentów broniących praw człowieka na świecie. Chłopi żądali zniesienia m.in. poddaństwa, dziesięciny oraz wielu innych podatków, w tym podatku pobieranego od rodziny zmarłego chłopa. Oprócz tego w mieście obradował tzw. parlament chłopski.

Spadek znaczenia Memmingen rozpoczął się w XVII wieku po wojnie trzydziestoletniej, kiedy to wojska szwedzkie i siły protestanckie Świętego Cesarstwa Rzymskiego stacjonowały w mieście aż do 1647 roku. Na pogorszenie sytuacji wpłynęły też zmiany w światowym handlu, na które miasto nie było przygotowane. Bliżej XIX wieku Memmingen znów zaczęło rozwijać się razem z rozwojem rewolucji przemysłowej. W mieście i okolicy powstały zakłady włókiennicze i obróbki metalu.

Na początku XIX wieku Memmingen zostało administracyjne włączone do Bawarii. W trakcie wojen napoleońskich wojska francuskie wymusiły na władzach miasta rozebranie m.in. wież obronnych wspomagających fortyfikacje.

W trakcie II Wojny Światowej miasto ucierpiało, ale znacznie mniej niż wiele innych bawarskich ośrodków. Zbombardowano przede wszystkim infrastrukturę komunikacyjną: dworzec oraz lotnisko. Memmingen ma jednak ciemną kartę w swojej historii. Z miasta wygnano Żydów, a synagogę zniszczono - dziś w muzeum miejskim możemy zobaczyć wystawę (niestety tylko po niemiecku, stan na rok 2018) o tym wydarzeniu oraz zachowaną Torę z dawnej żydowskiej świątyni.

Jak zwiedzać Memmingen?

Memmingen najlepiej zwiedza się po prostu pieszo. Od oddalonej najbardziej na północ bramy Ulm (Ulmer Tor) do oddalonej najbardziej na południe bramy Kempter (Kempter Tor) jest około kilometr, a od zachodniej granicy fortyfikacji miejskich do dworca kolejowego zaledwie 700 metrów.

Bez większego problemu możemy dość szybko przespacerować całe historyczne stare miasto i to zaglądając do wszystkich zakamarków. Kawałek starego miasta wydzielony jest tylko dla ruchu pieszego, ale jest to zaledwie niewielki fragment.

Samo miasto zachęcą do dwóch tras pieszych, z których jedna prowadzi wśród zabytków centrum starego miasta (trasa czerwona), a druga dłuższa prowadzi wzdłuż miejskich fortyfikacji (trasa zielona). Żadna z tras nie powinna nam zająć więcej niż kilku godzin nawet biorąc pod uwagę wchodzenia do środka atrakcji. Mapę z trasami otrzymamy w punkcie informacji turystycznej. Oprócz tego w mieście wywieszono wiele tablic informacyjnych z opisanymi dodatkowymi zabytkami, warto ich wypatrywać.

Jeśli chcemy wybrać się do dwóch miejskich muzeów: muzeum miejskiego w Hermannsbau oraz do Muzeum Strigela i Antonitów w dawnym klasztorze Antonierkloster, to możemy zakupić bilet łączony. W takim wypadku do drugiego biletu dopłacamy zaledwie trochę ponad 1€.

Dużym minusem miasta jest to, że muzea oraz wycieczki zorganizowane są jedynie wokół języka niemieckiego. Jeśli nie znamy niemieckiego to możemy liczyć jedynie na pojedyncze informacje oraz łut szczęścia gdy pracownicy znają angielski.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Memmingen?

Pomimo że Memmingen jest przyjemnym miejscem, to spokojnie przy wcześniejszym sprawdzeniu godzin otwarcia atrakcji i dobrym zaplanowaniu trasy zwiedzimy całe miasto w ciągu maksymalnie jednego dnia. Z tego względu, o ile nie wybraliśmy Memmingen jako bazy wypadowej lub nie przylecieliśmy późno wieczorem, nie ma potrzeby zatrzymywania się tu na noc.

Kiedy najlepiej odwiedzić Memmingen?

Gdybyśmy mogli wybrać dzień tygodnia na odwiedziny Memmingen to najlepszym wyborem zdają się być wtorek lub sobota, kiedy to od rana do południa odbywa się w centrum miasta lokalny targ. Na miejscu oprócz zakupu świeżych produktów zjemy także różne lokalne przysmaki, jak kiełbaski czy dania rybne. Za szybkie danie zapłacimy około 3 do 4€.

W przypadku wyboru miesiąca możemy rozważyć lipiec, kiedy to w mieście odbywa się Dzień Rybaka (Fischertag). Historia tego święta jest dość długa i sięga końcówki XVI wieku. W 2018 roku Dzień Rybaka odbędzie się 21 lipca. Świętu poświęcono nawet fontannę (Fischerbrunnen) na placu Schrannenplatz.

O 8:00 w dzień święta po wystrzale z armaty ponad 1000 rybaków rozpoczyna próby złapania ryb w siatkę. Zwycięzca (osoba z najcięższym pstrągiem) otrzymuje tytuł Króla Rybaków. Zdjęcia poprzednich zwycięzców możemy zobaczyć w budynku w parku Zollergarten. Dzień wcześniej w mieście odbywają się różne imprezy.

Niestety, musimy ostudzić zapędy turystów pragnących wziąć udział w imprezie jako uczestnicy. Żeby zostać dopuszczonym do zawodów trzeba przynajmniej kilka lat należeć do organizacji miejskich rybaków.

A kiedy odwiedziny Memmingen mogą być gorszym pomysłem? Mniej żywym okresem w życiu miasta jest czas od listopada do marca (lub w niektórych przypadkach kwietnia), kiedy to wiele z atrakcji jest nieczynnych (wliczając w to główne muzeum miejskie czynne od maja do października). Jeśli odwiedzimy miasto przed świętami możemy trafić na targ bożonarodzeniowy.

Punkt informacji turystycznej (aktualizacja maj 2018)

Punkt informacji turystycznej (Stadtinformation) znajduje się przy głównym placu miejskim (adres: Marktplatz 3). W środku otrzymamy mapę z trasami spacerowymi oraz podstawowe informacje.

Punkt informacji otwarty jest od poniedziałku do piątku od 9:00 do 17:00 oraz w soboty od 9:30 do 12:30.

Przechowalnia bagażu

Przechowalnia bagażu znajduje się na peronie 1 dworca kolejowego. Dostępnych jest kilka schowków, z których do wyboru mamy mniejsze schowki w cenie 2€ i duże w cenie 3€.

Zwiedzanie Memmingen

Zwiedzanie Memmingen możemy zacząć od wizyty na głównym miejskim rynku Marktplatz, który otoczony jest najważniejszymi miejskimi budynkami i ciekawymi fasadami. Nazwa rynku doskonale nawiązuje do jego przeznaczenia. Memmingen już w 1191 roku uzyskało prawo miasta targowego i od tego czasu właśnie w tym miejscu funkcjonowało miejskie targowisko. Dziś tradycyjny targ odbywa się we wtorkowe oraz sobotnie poranki i trwa aż do późnego popołudnia. Na miejscu zakupimy nie tylko świeże produkty takie jak mięsa, sery, warzywa czy owoce, ale zjemy też coś lokalnego na szybko. Do wyboru są m.in. kiełbasy (bratwursty) i różne dania z rybami, np. bardzo dobre kanapki ze śledziem.

W północno wschodnim krańcu głównego placu wznosi się charakterystyczny miejski ratusz (Stadtverwaltung) z 1589 roku, chociaż jego fasada to efekt XVIII-wiecznej przebudowy. Niestety, nie są organizowane wycieczki po ratuszu, ale możemy swobodnie wejść do środka. Jeśli podejdziemy schodami w stronę pierwszego piętra zobaczymy witraż poświęcony żołnierzom walczącym w I Wojnie Światowej.

Na zachód od ratusza wznosi się dawny budynek izby celnej z końca XV wieku, w którym dziś mieszczą się kawiarnie. Budowla zachwyca kolorowymi freskami na fasadzie, ale te powstały dopiero w 1909 roku.

Po wschodniej stronie placu znajdziemy punkt informacji turystycznej, obok którego stoi wyróżniający się czerwoną fasadą dawny budynek zgromadzeń lokalnych patrycjuszy (Großzunft). Niestety, dziś w kompleksie mieszczą się biura administracji publicznej i nie ma możliwości zobaczenia budynku od środka.

Kreuzherrnsaal, czyli barokowy skarb w centrum Memmingen

Ruszając na wschód z głównego placu ulicą Kalchstraße dojdziemy do jednego ze skarbów miasta. Jest to Kreuzherrnsaal, czyli dawny kościół św. Piotra i Pawła. Świątynia była częścią klasztoru Świętego Ducha (Kreuzherrn), w którym zakonnicy od wczesnego średniowiecza prowadzili m.in. dom opieki i szpital. Kompleks swoją religijną funkcję stracił w 1802 roku, po włączeniu Memmingen do Bawarii, i od tego czasu był wykorzystywany w celach świeckich (swoje biura miała tu m.in. administracja miejska).

Po zmianie przeznaczenia budynek zyskał nową neoklasyczną fasadę i gdyby nie wysoka wieża to trudno było by go odróżnić od pozostałych okolicznych budynków.

Mimo że Kreuzherrnsaal nie pełni już funkcji religijnych to w środku zachowały się piękne barokowe stiuki, freski i zdobienia stworzone w latach 1709-1711. Tworzą one ciekawe połączenie z późnogotycką nawą, która została odrestaurowana pod koniec XV wieku po pożarze. Dziś hala otwarta jest dla zwiedzających, a w środku odbywają się różne wystawy czasowe i koncerty.

Do środka wejdziemy od 1 kwietnia do 31 października. Od wtorku do soboty od 14:00 d 17:00, a w niedzielę od 10:00 do 12:30 i od 14:00 do 17:00. W poniedziałki zamknięte. Wejście darmowe. (aktualizacja maj 2018).

W dawnym kompleksie klasztorym działa również kawiarnia (Kreuzherrn Cafe), która wyróżnia się klimatycznymi sklepieniami i średniowiecznym wystrojem. Chcąc wejść do Kreuzherrnsaal musimy skorzystać z wejścia do kawiarni i będąc w środku skierować się w lewo.

Muzeum miejskie w Hermansbau

Jeśli z rynku ruszymy na zachód ulicą Zangmeisterstraße w stronę kościoła św. Marcina dojdziemy do barokowego pałacu Hermansbau. Rezydencja ta powstała w 1766 roku na zamówienie bogatego kupca Benedikta von Hermana, który zasłynął jako pierwszy milioner w regionie Szwabia. Co ciekawe, Herman nie planował mieszkać w tym imponującym budynku, ponieważ sam osiadł w Wenecji. Miał on służyć jako rezydencja dla członków jego rodziny. W pałacu przebywało wielu znamienitych gości, w tym car Aleksander czy król Ludwik I.

Dziś w pałacu na 3 piętrach działa muzeum miejskie, w którym wystawiono różne eksponaty z całej bogatej historii miasta. W środku zobaczymy m.in.: dwie duże makiety przedstawiające Memmingen wieki temu, obrazy barokowego lokalnego malarza Johana Heissa, dwa odwzorowane pomieszczenia, kolekcję fajansowej ceramiki, wystawę dużych domków dla lalek czy wystawę poświęconą synagodze oraz Żydom wygnanym z miasta. W środku wystawione są też materiały związane z okresem, gdy Memmingen było wolnym miastem Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Niestety, opisy eksponatów dostępne są jedynie w języku niemieckim. Z tego powodu mimo dużej kolekcji samo muzeum zwiedzimy prawdopodobnie w mniej niż godzinę. Wejście do muzeum znajduje się przy ulicy Hermansgasse. Muzeum otwarte jest od maja do października.

Bilety: dorośli 3,30€, studenci i seniorzy 2,20€, dzieci 12-18 lat 2€ bilet łączony z muzeami w klasztorze Antonitów 4,40€, bilet rodzinny (rodzice plus dzieci 12-18) 5,50€. Dzieci poniżej 12. roku życia wchodzą za darmo. (aktualizacja maj 2018)

Kościół św. Marcina i dawny klasztor Antonitów

Dosłownie kawałek od muzeum wznosi się najważniejsza miejska świątynia, czyli kościół św. Marcina (St. Martin). Jeśli spojrzymy od strony rynku na wieżę kościelną to bez problemu wypatrzymy charakterystyczny zegar projektu Bernharda Strigela z 1524 roku. Sama wieża wznosi się na wysokość niemal 65 metrów i jest najwyższą budowlą w mieście.

Budowa kościoła w dzisiejszej formie rozpoczęła się na początku XIV wieku i trwała niemal 200 lat. Czyni to kościół św. Marcina jedną z najstarszych świątyń chrześcijańskich w historycznej Górnej Szwabii.

Kościół św. Marcina odegrał ważną rolę w trakcie reformacji i był jednym z najważniejszych punktów zmian religijnych dla całego regionu. W kościele możemy zobaczyć wiele dzieł sztuki, w tym niesamowity drewniany chór z początku XVI wieku, który uważany jest za jeden z najważniejszych przykładów późnego gotyku w całych południowych Niemczech. Chór oprócz pięknie zdobionych siedzeń zachwyca również postaciami (m.in. apostołów) oraz wykończeniami.

Oprócz ołtarza w środku warto wypatrywać XV-wiecznych fresków, z których część stworzyli członkowie lokalnej szkoły malarstwa rodziny Strigerów. Innym dziełem sztuki jest pulpit z końca XVII wieku. Wejście do środka jest darmowe.

Jednym z najważniejszych symboli miasta jest kościelna wieża, która powstała na początku XV wieku już po wybudowaniu samego kościoła. Istnieje możliwość wejścia na jej szczyt podczas około godzinnej wycieczki z przewodnikiem. Wycieczki odbywają się codziennie od maja do października o godzinie 15:00. Cena to 3€ dla osoby dorosłej, 1€ dla młodzieży 15-18 lat i 0,50€ dla dzieci 3-14 lat. Wycieczka rozpoczyna się przy schodach od północnej strony kościoła przy ulicy Zangmeisterstraße. Nie trzeba wcześniej rezerwować miejsca, po prostu przychodzimy kilka minut przed godziną 15:00. Niestety, wycieczka jest tylko po niemiecku, ale jeśli pojawią się osoby jedynie anglojęzyczne to przewodnik stara się ją przeprowadzić po angielsku. Trudno powiedzieć w jaki sposób przewodnik zachowa się przy przewadze turystów niemieckojęzycznych. (aktualizacja maj 2018).

W trakcie wycieczki: dowiemy się więcej o historii kościoła, wejdziemy na przestrzeń pomiędzy sufitem a dachem, wejdziemy na panoramiczne balkony skąd w idealny sposób zobaczymy całe miasto i na koniec zobaczymy pomieszczenia w których mieszkały osoby odpowiedzialne za alarmowanie w razie pożaru. Do wejścia jest ponad 200 stopni. Trasa prowadzi po oryginalnych drewnianych schodach, z których część jest już bardzo wysłużona.

Ciekawą częścią wycieczki jest wejście na przestrzeń pomiędzy sufitem a dachem. Wygląd i kształt dachu kościoła jest efektem przebudowy w pierwszej połowie XX wieku, podczas której obniżono wysokość sufitu. Dach nie został zniszczony podczas działań wojennych, a musiał zostać przebudowany z powodu złego stanu technicznego. Po obniżeniu wysokości sufitu jeden z fresków przedstawiających Jezusa Chrystusa znalazł się ponad sufitem i możemy go zobaczyć w trakcie wycieczki. Według słów przewodnika dla miejscowych była to duża ulga, ponieważ praca nie reprezentuje wielu walorów artystycznych. Co ciekawe, autor prawdopodobnie wzorował się na samym Albrechtcie Dürerze, natomiast faktycznie niezbyt mu to wyszło…

U góry zobaczymy także dzwony, w tym ważący 3 tony główny dzwon, który wykorzystywany jest w soboty i niedzielę. Sama wieża nie służyła jedynie jako dzwonnica, a również jako system alarmowy. U góry pracowali i mieszkali strażnicy, którzy wypatrywali pożarów w mieście i poza nim, a następnie musieli dzwonić na alarm wzywając strażaków.

Na południe od kościoła św. Marcina stoi mniej imponujący kościół Kinderlehrkirche, w którym dawniej modlili się zakonnicy z pobliskiego klasztoru Antonitów. Nad głównym wejściem możemy zauważyć fresk przedstawiający sceny z życia św. Antoniego. Kościół czynny jest od 18 kwietnia do połowy października od 10:00 do 16:00 (aktualizacja maj 2018). W środku możemy zobaczyć oryginalne freski i inne zdobienia.

Po drugiej stronie placu Marcina Lutra (Martin-Luther-Platz) wznosi się budynek XV-wiecznego klasztoru Antonitów (Antonierhaus), gdzie zakonnicy prowadzili również szpital. Dziś w środku na pierwszym piętrze znajdują się dwa połączone ze sobą muzea: Muzeum Antonitów oraz Muzeum Bernharda Strigela. Strigel był lokalnym malarzem, który żył w latach 1460 - 1528, ale cała jego rodzina odcisnęła piętno na artystycznym rozwoju Memmingen. Muzeum nie imponuje rozmiarem. W pięciu salach zobaczymy prace rodziny Strigelów, w tym tryptyk, obrazy czy rzeźby. Pozostałe pomieszczenia poświęcone zostały historii zakonu, chociaż eksponatów nie ma zbyt wiele. Są to m.in.: pojedyncze manuskrypty, księgi czy fragment fresku. Nie powinniśmy też liczyć na oryginalne elementy wystroju pomieszczeń.

Niestety, opisy w muzeum są tylko w języku niemieckim, przez co całość zwiedzimy w zaledwie 30 minut. Najbardziej opłacalną opcją jest zakup biletu łączonego (Kombi) razem z muzeum miejskim. W takim wypadku dopłacamy symboliczną kwotę i możemy z ciekawości zajrzeć też do drugiego muzeum.

Nawet jeśli nie planujemy wejść do muzeum warto podejść na wewnętrzny dziedziniec, gdzie dziś mieści się kawiarnia.

Jeśli interesują nas miejskie fortyfikacje to dosłownie kawałek na wschód znajdziemy jedną z bram miejskich Westertor. Brama w dzisiejszym kształcie powstała w 1660 roku, po tym jak odbudowano ją po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej.

Północna część starego miasta

Na północ od rynku i ratusza znajdziemy przyjemny obszar, który swoim kształtem przypomina cypel dołączony do oryginalnego miasta. Zwiedzanie tej części Memmingen możemy rozpocząć od niewielkiego parku Zollergarten. Dawniej był to prywatny ogród rodziny Zollerów, a dziś to jedno z miejsc gdzie miejscowi uciekają od zgiełku.

W południowo-wschodniej części parku zobaczymy XII-wieczną wieżę więzienną Hexenturm (Wieża Wiedźm). Nazwa tego więzienia ściśle nawiązuje do jego historii. Dawniej istniały trzy wieże tego typu dołączone do dawnych murów miejskich, ale zachowała się tylko jedna.

W zachodnio-północnej części ogrodu stoi filigranowy domek. Jeśli odwiedziliśmy muzeum miejskie i zobaczyliśmy makietę to mogliśmy zauważyć, że budynek ten stał tu już wieki temu. Dziś w środku działa organizacja zajmującą się Dniem Rybaka, ale wszystkie materiały w środku dostępne są jedynie w języku niemieckim.

Mijając ogród możemy wrócić wewnątrz murów przez XV-wieczną bramę Einlass (Einlaß) lub podejść do wieży Bettelturm (Wieża Żebraków) z 1471 roku. Gdy wejdziemy z powrotem w granicę murów miejskich od razu rzuci nam się w oczy jeden z sekretów historycznego starego miasta - ulica Am Einlass (Am Einlaß). Sympatyczna uliczka ciągnie się wzdłuż kanału z jednej strony i wzdłuż murów miejskich ze strony drugiej, a dodatkowo na całej długości wyróżnia się przyjemnymi fasadami domków i idylliczną atmosferą.

Od strony północnej dawne stare miasto zamyka brama Ulm (Ulmer Tor). Wysoka konstrukcja wyróżnia się freskami po obu stronach. Po stronie zewnętrznej zauważymy orła symbolizującego Święte Cesarstwo Rzymskie, a po stronie wewnętrznej już z daleka widoczne jest duże malowidło przedstawiające wkroczenie do miasta króla Maksymiliana I w 1489 roku. Całkiem niedaleko bramy zobaczymy ciekawą fasadę w budynku Parishaus (Dom Paryski), który był jedną z rezydencji lokalnych patrycjuszy.

Weinmarkt i południowa część starego miasta

Kolejnym zagłębiem historycznych budynków w centrum starego miasta są ulice: Roßmarkt, Weinmarkt oraz Maximilianstraße. Wszystkie z nich razem tworzą dziś główną ulicę handlową miasta, a dawniej znajdowały się tu siedziby stowarzyszeń handlowych (na ulicy Weinmarkt) czy domy bogatych mieszkańców. Do dziś zachowało się tu kilka ciekawych budynków i fasad.

W hali siedziby gildii kupieckiej (Kramerzunft) w 1525 roku podpisano dokument z wypisanymi żądaniami chłopów (tzw. Dwanaście Artykułów), który był jedną z pierwszych deklaracji praw człowieka w Europie. Dziś budynek wyróżnia się czerwonym kolorem i freskami.

Jeśli chcemy dostać się do ulicy Weinmarkt z okolic głównego placu miejskiego najlepiej wybrać trasę Untere Bachgasse, która prowadzi wzdłuż kanału przepływającego przez miasto (Stadtbach).

Kierując się dalej na południe możemy odnaleźć kilka innych ciekawych miejsc i budynków. Pierwszym z nich jest apteka Einhorn (adres: Kramerstraße 33) działająca od 1489 roku i będąca najstarszą farmacją w mieście. Do dziś w środku możemy wypatrzyć ciekawy wystrój i historyczne pojemniki. Nazwa biblioteki Einhorn oznacza jednorożca, który w średniowieczu uważany był za symbol sił wspomagających leczenie.

Drugi ukryty skarb znajdziecie na tyłach nowego teatru miejskiego przy Placu Teatralnym (Theaterplatz). Jeśli obejdziemy teatr od zachodniej strony to na jego tyłach wypatrzymy duże szyby, za którymi zobaczymy pozostałości po XV-wiecznych biblijnych freskach stworzonych przez Hansa Strigela Młodszego. Dawniej w tym miejscu znajdował się klasztor i na jego pozostałościach na początku XIX wieku zbudowano teatr.

Innym z ciekawych budynków w tej okolicy jest Siebendächer, co oznacza w wolnym tłumaczeniu Dom Siedmiu Dachów. Dawniej budynek zajmowali garbarze, którzy górne piętra wykorzystywali jako miejsca do suszenia skóry.

Kierując się dalej na południe dojdziemy do placu Schrannenplatz, z którego doskonale widać rzekę przechodząca przez miasto. To właśnie tu zobaczymy fontannę rybaka (Fischerbrunnen) z 1955 roku. Dawniej na placu Schrannenplatz odbywał się targ pszenicy i żyta, skąd produkty te zostały rozprowadzane na całe dzisiejszego południowe Niemcy.

Najbardziej wysuniętym na południe zabytkiem Memmingen jest XV-wieczny gotycki Kościół Naszej Pani (Unser Frauen Kirche, Frauenkirche). W środku możemy zobaczyć freski Hansa Strigela Młodszego. Co ciekawe, po reformacji świątynia była używana zarówno przez katolików jak i protestantów. Kościół otwierany jest od 15:00 do 17:00 od 15 maja do 15 października (aktualizacja maj 2018), ale może zdarzyć się, że akurat będzie zamknięty.

W południowej części miasta znajdziemy też dwie dawne bramy miejskie. Najdalej na południe wysunięta jest Kempter Tor z 1393 roku. Bramą do miasta wkroczył Karol V w 1543 roku razem z wojskami hiszpańskimi. Na wschód od bramy rozciąga się miejski park Reichshain, w którym zobaczymy pozostałości po dawnych murach miejskich.

Po zachodniej stronie starego miasta, bliżej środka, znajdziecie ostatnią z bram - Lindau Tor (Bramę Lindau). Konstrukcja ma ciekawy kształt. Od frontu możemy zobaczyć dom, w których mieszkał dawniej klucznik. Jak się dobrze przyjrzymy zobaczymy też kulę armatnią z wielotygodniowego oblężenia w 1647 roku.

Poza centrum

Jeśli wciąż mamy trochę czasu w Memmingen znajdziemy jeszcze dwa miejsca możliwe do odwiedzenia.

• Mewo Kunsthalle - muzeum/wystawa sztuki współczesnej (głównie z XX wieku) w dawnym budynku poczty. Budynek znajduje się przy dworcu kolejowym.
• Stary cmentarz (Alter Friedhof) - cmentarz z początku XVI wieku, który powstał w miejscu XII-wiecznego irlandzkiego klasztoru. Nekropolia została porzucona na początku XX wieku, a dziś znajduje się tu park miejski. Cmentarz położony jest na północny wschód od dworca kolejowego.

Gdzie na piwo i wino w Memmingen?

Memmingen, podobnie jak inne miasta Bawarii, pełne jest barów, restauracji oraz miejsc, w których napijemy się wina. My zaprezentujemy dwa lokale, które nam szczególnie przypadły do gustu.

Chcąc napić się piwa naszym zdaniem warto wybrać się do browaru Barfüßer (adres: Schweizerberg 17). Sam browar jest stosunkowo młody i powstał na początku lat 90. poprzedniego wieku. Dziś w budynku browaru mieści się nowoczesna restauracja z ogródkiem piwnym wyróżniająca się ciekawym wystrojem (m.in.: sprzęt do warzenia piwa, wiszący chmiel, drewniane meble). Na miejscu zjemy też lokalne dania, chociaż ich ceny nie należą do najniższych.

Ciekawą opcją jest możliwość zamówienia deski degustacyjnej z lokalnym piwem. Do wyboru są: piwo jasne, pszeniczne i ciemne (słodkawe w smaku i niezbyt mocne). Wszystkie gatunki piw warzone są na miejscu.

Jeśli preferujecie wino to trudno o polecenie innego miejsca niż Złoty Lew (Goldenen Löwen) przy placu Schrannenplatz, który jest najstarszą winiarnią w Memmingen (działa od XVI wieku). Winiarnia znajduje się na pierwszym piętrze i otwarta jest od 18:00 do północy. W środku napijemy się lokalnego wina i zjemy sezonowe dania. Za kieliszek o rozmiarze 0,2l zapłacimy od około 2,40 do 3€.

Oprócz dużego wyboru win miejsce to wyróżnia się historycznym wystrojem. W środku możemy poczuć autentyczną dawną atmosferę, chociaż dzisiejszy wystrój i meble pochodzą prawdopodobnie z połowy XIX wieku.