Galeria Umberto I to publiczna galeria handlowa znajdująca się w samym sercu Neapolu. Stanowi ona architektoniczny łącznik pomiędzy gmachem Teatru San Carlo oraz bryłą Pałacu Królewskiego (Palazzo Reale di Napoli), a drogą Via Toledo.
Obiekt zajmuje powierzchnię ponad tysiąca metrów kwadratowych (przy szerokości 15 metrów), a w jej wnętrzu mieszczą się w sklepy, kawiarnie oraz biura. Głównym celem budowy galerii była chęć stworzenia przestrzeni publicznej, łączącej obiekty handlowe, biura oraz życie społeczne. Trzeba przyznać, że to zadanie powiodło się twórcom obiektu wyśmienicie.
Galeria wyróżnia się wspaniałą architekturą w stylu neorenesansowym. Już ze sporej odległości przyciąga pełne ciekawości spojrzenia przechodniów. Trudno się dziwić. Przemyślana i bardzo oryginalna konstrukcja kopuły to prawdziwy majstersztyk. Wykonana z wyjątkową precyzją stanowi jeden z najważniejszych symboli miasta. Nawet jeśli nie planujecie zakupów, galerię warto odwiedzić ze względu na jej wspaniałe walory estetyczne.
Historia i ciekawostki
Ten wielki pasaż ze szklanym dachem - prawdopodobnie największym na świecie - został zbudowany w latach 1887 – 1891 i stał się swego rodzaju kamieniem węgielnym wieloletniej odbudowy Neapolu. W tym okresie w mieście panowała epidemia cholery. Kopuła budynku miała ochronić mieszkańców przed roznoszącym tę chorobę ptactwem.
Budynek został zaprojektowany przez Emanuele Rocco. Jego nazwa powstała jako upamiętnienie ówczesnego króla Włoch – Umberto I (Humbert I). Inspiracją dla autora neapolitańskiej galerii była powstała w latach 1865-1877 w Mediolanie - Galeria Wiktora Emmanuela II.
Galeria jest wysokim i przestronnym obiektem w kształcie krzyża, zwieńczonym kopułą, usztywnionym 16 metalowymi żebrami. Kopuła ma ponad 56 metrów wysokości! Do jej pokrycia wykorzystano żelazo oraz szkło. Dzięki oryginalnej formie obiekt robi naprawdę imponujące wrażenie. Cechą charakterystyczną są przepiękne mozaiki podłogowe (np. znaki zodiaku), sklepione kopuły oraz renesansowe i barokowe zdobienia.
Niektórzy uważają, że współczesna galeria utraciła swój dawny blask i świetność. Sklepów i kawiarni zdaje się być tam coraz mniej, a turystom zdecydowanie bardziej zależy na podziwianiu oryginalnej struktury budynku niż na zakupach. Przestrzenna pustka zostaje corocznie przełamana podczas świąt Bożego Narodzenia. W okresie świątecznym we wnętrzu galerii stawia się piękną choinkę, na której mieszkańcy wieszają kartki z życzeniami.
Galeria znajduje się w pobliżu Piazza del Plebiscito (ok 3 minuty drogi) oraz kawałeczek drogi - niecałe 200 metrów od zamku - Castel Nuovo.
