Èze - średniowieczne miasteczko górujące nad Lazurowym Wybrzeżem

Słynne Lazurowe Wybrzeże to nie tylko plaże i kolorowe nadmorskie kurorty. To również, a dla niektórych przede wszystkim, gęsto zabudowane klimatyczne średniowieczne miasteczka.

Jedną z najbardziej malowniczych miejscowości francuskiej riwiery jest znajdujące się na szczycie wzgórza miasteczko Èze. Wąskie uliczki, domy zbudowane niemal jeden na drugim z charakterystycznymi czerwonymi dachówkami, przejścia pod łukowymi sklepieniami - spacerując po tym historycznym miasteczku możemy dosłownie przenieść się w czasie.

Dzisiejsze Èze to miejscowość typowo turystyczna. Można nawet powiedzieć, że całe miasto jest swoistym muzeum. W klimatycznych budynkach mieszczą się dziś sklepiki, galerie oraz knajpki. Niemal wszystkie budynki są zadbane i czyste, jakby czas zatrzymał się tu w miejscu i nie naruszył struktur powstałych wiele wieków temu. Nawet w bardzo gorący dzień w zacienionych uliczkach znajdziemy wytchnienie od słońca.

Wybierając się do Èze musimy pamiętać, że dziś nazwa Èze określa nazwę większej gminy. Średniowieczne miasteczko to Èze-Village, a część znajdująca się na dole nad morzem to Èze-sur-Mer. Właśnie na terenie Èze-sur-Mer znajduje się dworzec kolejowy. Jeśli zdecydujemy się przyjechać pociągiem to do historycznego miasteczka na wzgórzu możemy dostać się autobusem lub pieszo tzw. Trasą Nietzsche’ego. Jeśli wybieramy się tu z Nicei możemy dojechać bezpośrednio pod Èze-Village.

Historia Èze w pigułce

Historia Èze sięga czasów antycznych. Już Fenicjanie czcili tu boginię Isis. Po nich osiedlili się tu Rzymianie. Przez kolejne wieki miasto często przechodziło z rąk do rąk - należało do Maurów, Prowansji, Dynastii Sabaudzkiej, Francji czy Turcji. W 1860 roku na podstawie autonomicznej decyzji mieszkańców Èze przyłączyło się do Francji.

W trakcie panowania Dynastii Sabaudzkiej miasto otoczono murami i na szczycie zbudowano twierdzę. Mury broniły mieszkańców, którzy cały swój dobytek trzymali w ich granicach. Dotyczyło to również zwierząt hodowlanych. W domach znajdowała się specjalna piwnica, w której trzymano kozy, owce czy osły. Jeśli domostwo nie zajmowało się hodowlą to piwnica służyła jako spiżarnia lub winnica.

Na początku XVIII wieku Ludwik XIV rozkazał zniszczenie i rozebranie niektórych okolicznych twierdz i fortyfikacji - z tego powodu ze szczytu miasteczka zniknął zamek, a część murów została rozebrana. Ten sam los spotkał również fortyfikacje w La Turbie oraz twierdzę w Nicei.

Na szczycie zachował się fragment oryginalnej twierdzy, prawdopodobnie były to cysterny na wodę, a największą pamiątką po historycznej fortyfikacji miasta jest długa główna brama prowadząca do miasta.

Zwiedzanie Èze

Zwiedzanie średniowiecznego miasteczka najlepiej rozpocząć od wizyty w punkcie informacji turystycznej. Znajduje się on przed wejściem do miasta przy parkingu. Otrzymamy tam mapę w języku angielskim z opisem najważniejszych zabytków.

Następnie czeka nas wejście pod górę do bramy prowadzącej do miasta. Nie jest ciężkie, chociaż w gorący dzień na pewno mało przyjemne. Na terenie całego miasteczka znajdziemy tablice informacyjne w języku angielskim ułatwiające zwiedzanie. W Èze nie znajdziemy muzeów ani galerii sztuki, są za to sklepiki oraz restauracje.

Spacerując wąskimi uliczkami łatwo stracić orientacje i zgubić się w labiryncie przejść. Jeśli mamy trochę czasu warto spróbować przespacerować się wszystkimi przejściami i uliczkami. W trakcie takiego spaceru na pewno wypatrzymy wiele pięknych budynków, uliczek czy przejść.

Najlepiej przyjechać tu jak najwcześniej, np. na 9:00 - wtedy nie ma jeszcze tylu turystów i uliczki potrafią być pustawe. Czym dalej w dzień, szczególnie w sezonie, tym więcej turystów. Mniej turystów przebywa w Èze także w godzinach późniejszych.

Największa atrakcja Èze - Ogród egzotyczny (Jardin exotique d’Èze)

Uważaną za największą atrakcje Èze jest ogród egzotyczny znajdujący się na samym szczycie miasteczka, na wysokości niemal 430 metrów nad poziomem Morza Śródziemnego. Ogród zbudowany został na terenie historycznej twierdzy. Park jest stosunkowo młody. Zbudowano go kilka lat po zakończeniu II Wojny Światowej. Autorem był Jean Gastaud z ogrodu egzotycznego w Monako.

Ogród zajmuje dość obszerny teren i wejście na górny taras widokowy wymaga pewnego wysiłku. Widoki na pewno jednak zrekompensują nam ten trud. Widok na riwierę i okoliczne wzgórza przy dobrej pogodzie zapiera dech w piersiach.

Z góry zobaczymy również słynny wiadukt nazywany Mostem Diabła. Skąd taka oryginalna nazwa? Według legendy miejscowy rolnik poprosił diabła o zbudowanie przeprawy. Diabeł się zgodził, zażyczył sobie jednak w zamian duszy pierwszego stworzenia, które skorzysta z mostu. Rolnik nie mógł pogodzić się ze swoim wyborem i całą noc rozmyślał nad tym, że przez jego decyzję ktoś niewinny straci duszę. Rano, gdy most był już zbudowany, rolnik wpadł na przebiegły pomysł - rzucił na most patyk, za którym podążył pies. Czworonożne stworzenie straciło duszę, a niepocieszony diabeł liczący na duszę człowieka musiał odejść zawiedziony.

Oprócz tarasu w ogrodzie znajdziemy dziesiątki odmian kaktusów z całego świata, rzeźby, obszar śródziemnomorski z grotą czy mały wodospad. Na terenie ogrodu znajdziemy wiele tablic opisujących historię miasteczka oraz regionu.

Wejście na teren ogrodu jest płatne. Aktualne ceny i godziny otwarcia sprawdzimy na oficjalnej stronie.

Pozostałe atrakcje i zabytki Èze

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Église Notre-Dame-de-l'Assomption d’Èze)

Budowę kościoła rozpoczęto w 1764 roku. Już w 1772 roku świątynia została konsekrowana. Wnętrze kościoła zostało udekorowane w stylu barokowym. Do kościoła można zajrzeć. Na wprost od świątyni znajduje się mały cmentarz.

Kaplica św. Krzyża (La Chapelle des Penitents Blancs)

Najstarszy budynek w mieście. Kaplicę wybudowali w 1306 roku zakonnicy, których celem była pomoc biednym i chorym. Nad kaplicą góruje dzwonnica widoczna z ogrodu egzotycznego. Nie zawsze można wejść do środka, jednak w ciągu dnia uchylone są drzwi i możemy zajrzeć przez kraty.

Château Eza

Zbudowana w 1920 roku zimowa rezydencja Księcia Szwecji Wiliama**, najstarszego syna Króla Szwecji Gustawa V. Dziś mieści się tu hotel oraz restauracja. W restauracji znajduje się taras z niesamowitym punktem widokowym skąd rozpościera się piękny widok m.in. na Saint-Jean-Cap-Ferrat. Ceny w restauracji są wysokie, jeśli jednak na tarasie nie ma gości możemy zapytać o możliwość wejścia do środka. Obsługa nie ma z tym problemu.

Fontann Le Planet

Fontanna przy rezydencji rodziny Riquier** - najstarsza fontanna w mieście, chociaż powstała dopiero w 1930 roku. Wcześniej mieszkańcy sami musieli dostarczać wodę z okolicy lub korzystać ze zbiorników na wodę deszczową. Dopiero w 1952 roku w miasteczku powstała kanalizacja.

Rue du Barri

Klimatyczna uliczka znajdująca się w miejscu starych murów obronnych. Nazwa Barri oznacza właśnie mury. Warto przespacerować się po jej całej długości.

Chevre d’or

Pięciogwiazdkowy hotel znajdujący się w jednej z historycznych rezydencji. Jego nazwa nawiązuje do złotej kozy, która według legendy miała gubić intruzów próbujących wykraść zamkowe kosztowności. Warto podejść i zobaczyć ten oryginalny budynek, przy okazji rzucając okiem na taras z piękną fontanną w środku.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Èze?

Èze jest idealnym wyborem na krótką wycieczkę. W ogrodzie egzotycznym spędzimy około godziny, a całe miasteczko na spokojnie obejdziemy w 2 do 3 godzin.

Trasa Nietzsche’ego

Popularną trasą prowadzącą z poziomu morza niemal do głównej bramy Èze-Village jest tzw. Trasa Nietzsche’ego. Skąd nazwa? Według miejscowych to właśnie podczas spacerowania tą trasą Friedrich Nietzsche znalazł inspiracje do swojej książki "Tako rzecze Zaratustra". Miejscowi przekonują, że pisarz trasę przechodził dzień w dzień, chociaż ciężko w to uwierzyć.

Trasa jest dość trudna do przejścia. Jest na niej wiele nierównych fragmentów, porozrzucanych kamieni czy bardzo nieprzyjemnych schodów. Widoki także nie są zachwycające, szczególnie w porównaniu z widokami ze szczytu ogrodu egzotycznego. Na wielu fragmentach trasy nie ma żadnych ciekawych widoków z powodu zasłaniających drzew i krzewów. Najlepsze widoki są na samym początku trasy patrząc z dołu.

Trasę pokonamy z góry na dół w około 50 minut, a z dołu na górę w około 70 minut - oczywiście czas ten zależy od naszej sprawności fizycznej. Jest to idealna trasa dla każdego kto chciałby troszkę się poruszać. Jeśli zależy nam przede wszystkim na widokach możemy czuć się zawiedzeni. Pamiętajmy o zabraniu odpowiedniego obuwia.

Dojazd do Èze

Jeśli dojedziemy do Èze pociągiem po wyjściu z dworca zaraz znajdziemy przystanek autobusu numer 83. Autobus zawiezie nas na górę pod samo średniowieczne miasteczko. Koszt biletu na przejazd to 1,50€.

Możemy również po wyjściu z dworca udać się w górę Trasą Nietzsche’ego.

Dojazd do Èze z Nicei

Jesli ruszamy do Èze z Nicei możemy wybrać autobusy 82 lub 112 odjeżdżające z dworca autobusowego Vauban. Dworzec znajduje się kawałek za centrum. Autobusy dojeżdżają pod samo Èze-Village.

Autobus 112 jedzie dalej do Monte Carlo, dlatego w sezonie najlepiej wstać stosunkowo rano, żeby ominąć największy ruch turystyczny.

Aktualne godziny kurowania najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie przewoźnika

Bilet zakupimy u kierowcy - koszt 1,50€.