Niemieckie Muzeum Techniki w Berlinie

Niemieckie Muzeum Techniki (niem. Deutsches Technikmuseum) należy do najciekawszych i jednocześnie największych muzeów w Berlinie. Rozległy kompleks muzealny składa się z kilku budynków oraz parku, a całość podzielona została na dwa samodzielne obszary z osobnymi wejściami.

Krótkie wprowadzenie historyczne

Muzeum założono w 1982 roku, a jego otwarcie nastąpiło rok później. Placówka pierwotnie nosiła nazwę Muzeum Transportu i Techniki (niem. Museum für Verkehr und Technik) i zajmowała tereny po dawnej stacji przeładunkowej nieistniejącego już dworca dalekobieżnego Anhalter Bahnhof. Rdzeń kolekcji stanowiły zbiory należące do Królewskiego Muzeum Transportu i Konstrukcji (niem. Königliches Verkehrs- und Baumuseum).

Przez kolejne dekady kolekcja muzeum znacznie się powiększyła i poszerzyła tematycznie. W 1996 roku otrzymało ono swoją obecną nazwę, a w 2003 roku otworzono nowe okazałe skrzydło, na szczycie którego zainstalowano amerykański samolot Douglas C-47B, stanowiący dziś znak rozpoznawczy kompleksu. W nowym budynku przechowywane są eksponaty związane z lotnictwem oraz żeglugą.

Kolekcja

Niemieckie Muzeum Techniki może pochwalić się bogatą kolekcją rozciągającą się na wiele dziedzin. Najbardziej okazałe eksponaty zobaczymy w sekcjach poświęconych: kolejnictwu, lotnictwu, transportowi drogowemu oraz żegludze. Oprócz nich na odwiedzających czekają również wystawy poświęcone m.in.: historii cukru, tekstyliom, chemii i farmacji, produkcji kufrów i biżuterii, technice filmowej, technice fotograficznej, informatyce, technice druku i papiernictwu. Bez przesady można więc stwierdzić, że każdy odnajdzie tu coś dla siebie!

Dział kolejnictwa zajmuje dwie przerobione zabytkowe lokomotywownie z XIX wieku. Zobaczymy tu przede wszystkim lokomotywy oraz wagony z różnych okresów, w tym wagon należący do ostatniego niemieckiego cesarza Wilhelma II oraz zmuszający do refleksji wagon wykorzystywany do deportacji Żydów w czasie II wojny światowej.

W części poświęconej kolejnictwu zobaczymy też m.in.: makietę oraz zabytkowy portal z nieistniejącego już dworca Anhalter Bahnhof.

Dział lotnictwa zajmuje dwa poziomy w nowym skrzydle głównego kompleksu. Wśród licznych eksponatów uwagę zwraca jedyny zachowany egzemplarz samolotu Jeannin Stahltaube, który co ciekawe przekazany został stronie niemieckiej przez krakowskie Muzeum Lotnictwa Polskiego.

Sekcja żeglugi rozciąga się na aż trzy piętra i prezentuje ponad tysiąc eksponatów przybliżających historię wypraw morskich. Ozdobą kolekcji są liczne modele prezentujące jednostki z różnych okresów w dziejach świata.

W drugiej części muzeum przechowywana jest kolekcja kilkuset samochodów, motocykli oraz innych pojazdów (powozów, sani).

Ozdobą działu poświęconego komputeryzacji jest replika komputera Z1 z 1936 roku. Maszyna ta była pionierem w dziedzinie programowalnych komputerów.

W parku muzealnym zobaczymy dwa wiatraki (jeden pochodzenia niemieckiego, drugi niderlandzkiego) oraz wyposażenie historycznego browaru.

Zwiedzanie Niemieckiego Muzeum Techniki

Muzeum należy do tych miejsc, których nie da się zwiedzić szybko. Wydaje się nam, że minimalny czas potrzebny do przejście przez wszystkie wystawy to 2-3 godziny, lecz jeśli interesują nas zabytki techniki, to spokojnie na miejscu możemy spędzić i pół dnia! Jesteśmy też z łatwością w stanie wyobrazić sobie, że znajdą się osoby, które w muzeum tym spędzą cały dzień. Przy wielu eksponatach wywieszono tablice informacyjne w języku angielskim, ale są też niestety obiekty opisane tylko po niemiecku.

Kompleks muzeum składa się z dwóch niezależnych obszarów z osobnymi wejściami, które zwiedzamy na wspólnym bilecie (ważnym tylko przez jeden dzień).

Większość wystaw znajduje się w głównej części kompleksu, do której wejdziemy od strony ulicy Trebbiner Straße. Odnajdziemy tam lokomotywownie, nowe skrzydło z żeglugą i lotnictwem, dwa starsze budynki z pomniejszymi sekcjami tematycznymi oraz park muzealny (do którego przejdziemy z lokomotywowni). Na parterze budynku znajdującego się pomiędzy dwoma lokomotywowniami będziemy mogli na żywo obserwować prace przy wyrobie biżuterii.

Druga część muzeum zajmuje podłużny budynek leżący kawałek na południowy-wschód od części głównej. W jego wnętrzu przechowywana jest kolekcja samochodów i innych pojazdów oraz eksponaty związane z siecią. W północnej części budynku mieści się czteropiętrowe Centrum Nauki Spectrum (Science Center Spectrum). Powinno ono przypaść do gustu zwłaszcza najmłodszym odwiedzającym, którzy będą mogli poeksperymentować przy jednym ze 150 stanowisk badawczych.

Niemieckie Muzeum Techniki: godziny otwarcia, ceny biletów oraz informacje praktyczne

Muzeum czynne jest od wtorku do niedzieli. Aktualne godziny wstępu najlepiej jest sprawdzić na oficjalnej stronie internetowej pod tym adresem.

Aktualne ceny biletów sprawdzicie tutaj.

Kompleks muzeum został niemal w całości przystosowany do potrzeb osób z ograniczoną mobilnością oraz poruszających się na wózkach inwalidzkich. Wyjątkiem są leżące w parku muzealnym historyczne młyny oraz browar.