Dyrhólaey: malowniczy półwysep na południu Islandii

Dyrhólaey to niewielki półwysep (choć bardziej pasowałoby słowo cypel) leżący na południu Islandii, tuż obok drogi krajowej numer 1 i słynnej czarnej plaży Reynisfjara.

Półwysep jest drugim najdalej wysuniętym na południe punktem całej wyspy. Miejsce to słynie z malowniczych klifów, sąsiednich formacji skalnych oraz ze wspaniałego widoku na ciągnące się poniżej połacie czarnej plaży.

Dyrhólaey: nazwa, klify, formacje skalne

Dyrhólaey powstał w trakcie podziemnej erupcji około 80 tysięcy lat temu. Nazwa tego skalistego i osiągającego wysokość 115 m półwyspu jest typową dla języka islandzkiego zbitką słów, wśród których znalazły się: drzwi, wzgórze oraz wyspa. Pierwsze z nich odnosi się do charakterystycznego łuku, który uformował się we wbijającym się w ocean klifie. Drugie nawiązuje zapewne do topografii półwyspu, a trzecie do faktu, że cypel mógł być dawniej samodzielną wyspą.

Znakiem rozpoznawczym półwyspu są wysokie klify oraz wystające z oceanu masywne formacje skalne. Na jego szczycie stoi wzniesiona w 1927 roku latarnia morska (isl. Dyrhólaeyjarviti) o wysokości około 13 m.

Dyrhólaey słynie jako siedlisko ptaków (m.in. fulmarów). Mając trochę szczęścia wypatrzymy nawet słynne maskonury, będące jednym z największych symboli Islandii, które w sezonie letnim przesiadują na klifach. W trakcie sezonu lęgowego (w maju i czerwcu) niektóre ze ścieżek wytyczonych na półwyspie są zamknięte i niedostępne dla turystów. W zamierzchłych czasach wylegujące się tu ptaki oraz ich jaja stanowiły ważną część diety okolicznych mieszkańców.

W 1978 roku półwysep ustanowiono rezerwatem przyrody.

Parking, lokalizacja, dojazd

Półwysep znajduje się bezpośrednio przy drodze krajowej numer 1. Prowadzi do niego utwardzona droga boczna nr 218, która przy końcu rozwidla się na dwie odnogi. Jeśli pojedziemy prosto, to dojedziemy do głównego parkingu. Jego współrzędne to 63.404819, -19.107082. Przy postoju dostępna jest płatna toaleta. Odległość pomiędzy zjazdem z drogi numer 1 a parkingiem to trochę ponad 5 km.

Alternatywą jest skręcenie w prawo i podjechanie nierówną drogą szutrową pod górę, w okolicę latarni morskiej, ale nas do tego rozwiązania zniechęcił znak sugerujący wjazd jedynie dla aut z napędem na cztery koła. W okolice latarni morskiej spokojnie dojdziemy też pieszo z głównego parkingu.

Dyrhólaey: zwiedzanie półwyspu

Półwysep możemy podzielić na dwie części: dolną oraz górna. Dolna znajduje się przy głównym parkingu i oferuje widok na okoliczne formację skalne - w tym na wyłaniającą się bezpośrednio z plaży skałę Arnardrangur. Jej nazwę możemy przetłumaczyć jako Skała Orła, co nawiązuje prawdopodobnie do faktu, że stanowiła ona w przeszłości miejsce lęgowe orła bielika.

Jeśli ominie nas mgła, to będziemy mogli podziwiać leżącą na wschodzie czarną plażę Reynisfjara wraz z sąsiadującymi z nią formacjami skalnymi. W okresie letnim wiele osób ma szczęście zobaczyć wspomniane wcześniej maskonury.

W przypadku dobrych warunków pogodowych (naszym największym przeciwnikiem będzie zazwyczaj potężny wiatr) możemy ruszyć ścieżką pieszą wzdłuż wybrzeża. Doprowadzi nas ona do punktu widokowego na wystający z półwyspu fragment skały (nazywany Tóin), w której ukształtował się słynny łuk. Idąc dalej w górę dojdziemy do latarni morskiej.